Taraflar arasındaki tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

Davacılar, mülkiyeti davalıya ait taşınmazda kiracı olduklarını, 23.1.1998 tarihinde yürürlüğe giren 4331 sayılı Yasaya dayanarak 30 gün içinde yeni bir sözleşme yapılması konusunda yazı gönderildiğini ancak anılan yasanın yürürlüğünün Anayasa Mahkemesi tarafından durdurulduğunu, buna rağmen davalının aynı yasaya dayanarak kendilerini ek sözleşmeye yapmaya davet edip, yeni dönem için tek taraflı olarak kira bedeli tayin edilerek sözleşme imzalandığını, Anayasa Mahkemesinin yürütmeyi durdurma kararı ile anılan yasanın uygulanma imkanı kalmadığını ileri sürerek, önceki kira sözleşmeleri gereğince kiracı olduklarının tesbitine karar verilmesini istemişlerdir.

Davalı Anayasa Mahkemesi kararlarının geriye yürümeyeceğini savunarak davanın reddini dilemiştir.

Mahkemece, davacıların zor ve taşınmazdan çıkartılacağı tehditi altında yeni bir sözleşme imzalamış olmalarının hukuki bir sonuç doğurmadığı ve davalı vakfın kira bedellerinin tesbiti bakımından her zaman dava açma hakkı bulunduğu gerekçesiyle asıl dava ve birleştirilen davalar yönünden davanın kabulüne, davacıların önceki kira sözleşmeleri ile davalı vakfa ait taşınmazda kiracı olduklarının tesbitine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Taraflar arasındaki kira sözleşmesinin 4331 sayılı Yasa kapsamında bulunduğu uyuşmazlık konusu değildir. Bu yasanın 2. maddesiyle 6570 sayılı Yasaya eklenen geçici 6. madde Vakıflar Genel Müdürlüğünün vakıflara ait taşınmazlara ilişkin kira sözleşmeleri yürürlük tarihinden 3 ay sonra sona ereceği hükmünü taşımaktadır. Bu durumda taraflar arasındaki kira sözleşmesinin 27.4.1998 tarihi itibariyle yasa gereğince sona ermiş bulunduğunun kabulü zorunludur. Açılan iptal davası sırasında Anayasa Mahkemesi tarafından yasanın yürürlüğünün durdurulmasına karar verilmiş ise de bu karar 20.5.1998 günlü olup, Resmi Gazetelerin 23.5.1998 günlü sayısında yayınlanmıştır. Anayasanın 153. maddesinin 5. fıkrası hükmü uyarınca, Anayasa Mahkemesinin vereceği iptal kararları geriye yürümez. İptal kararlarına ilişkin bu kuralın yürürlüğünün durdurulması kararları hakkında evleviyetle geçerli olacağında kuşku yoktur. O halde 4331 sayılı Yasanın öngördüğü üç aylık sürenin bitiminden sonra verilen yürürlüğün durdurulması kararının, anılan sürenin dolmasıyla yasa gereğince sona eren bir kira sözleşmesi yönünden herhangi bir hukuksal sonuç doğurmayacağının kabulü zorunludur. Eş söyleyişle sonradan verilen Anayasa Mahkemesi kararı kira sözleşmesinin daha önce 27.4.1998 tarihinde sona ermiş bulunduğu olgusunu ortadan kaldıramaz. Anayasa Mahkemesi kararının davalı tarafından davacıya tanınan 30 günlük yeni sözleşme yapma süresi dolmadan yayınlanmış olması da bu sonuca etkili değildir. Taraflar arasında yeniden yapılan sözleşmeler geçerlidir. Kaldı ki kira tesbitine ilişkin dava da yasada belirtilen bir aylık süre içinde açılmamıştır. Hal böyle olunca, mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekir. Eksik incelemeyle ve olaya uygun düşmeyen gerekçeyle yazılı şekilde karar verilmesi yanlış olup, bozma nedenidir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davalı yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 26.4.1999 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972