 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/8857
Karar No : 1998/9431
Tarih : 26.10.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
OBJEKTİF İMKANSIZLIK
SÖZLEŞMENİN BAĞLAYICILIĞI
ÖZET : İhale şartnamesi ile kiralananın ruhsat ve kuşat sorumluluğunu Üzerine alıp bir yıllık kiranın iade edilmeyeceğini kabul eden davalı hakkında, objektif imkansızlıktan söz edilemez.
(818 s. BK. m.96, 248, 252)
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı vekili 15.5.1995 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile kiracısı olan davalının 1995 Temmuz ayından 1996 Ocak ayı dahil olmak üzere, birleşen dava ile de 1996 Şubat ayından 1995 Mayıs 15'ine kadar olan ödenmeyen kira bedelleri ve gecikme zamları toplamı 257.782.500 lira için yapılan icra takiplerine itiraz edildiğini ileri sürerek itirazın iptali ile inkar tazminatına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili arsanın ticari amaçla kiralandığını ancak belediyeden hiç bir suretle ticari amaçla kullanılamayacağı bildirildiğinden taşınmazı kullanamadıklarını savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
İhale öncesi düzenlenen ve davalının imzasını taşıyan arsa şartnamesinin 33. maddesinde "Kiracı tarafından küşat ve ruhsat alınmadığı takdirde yine kiracı tarafından mukavele feshinin istenilmeyeceği ve yıllık kira bedelinin geri iade olunamayacağı ancak kiracı tarafından istenilmesi halinde bir yılın sonunda mukavelenin yenilenmeyeceği" yazılıdır. Davalı kiracı bu hüküm uyarınca kiralananın ruhsat ve küşatının alınması yükümlülüğünü kabul ettiği gibi bunun getireceği sorumluluğu da üstlenmiştir.
Davalının olayda ağır bir hilesinin varlığı da kanıtlanamadığına göre davalı ruhsat almama ihtimalini önceden üstlenerek bu yeri kiralamıştır. Ruhsatın alınmaması halinde davalıya kira akdini bir yılın sonunda fesih yetkisi verilmiştir. Bu durumda davalı bir yıl süre ile kira parasını ödemede sorumludur. 20.7.1995 tarihli fesih yazısı ancak aktin sonu için hüküm ifade eder. Olayda davalı bile bile sözleşmeyi imzaladığı için bilirkişi düşüncesinin aksinen objektif imkansızlığın varlığından söz edilemez. Davacı bir yıllık süre sonu 15.5.1996 tarihine kadar olan kira paralarını bu davada talep etmiş bulunduğu için istemin kabulüne karar verilmesi gerekir. Olaya uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı şekilde davanın reddedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Sonuç: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının kabulü ile usul ve yasaya aykırı olan hükmün davacı yararına (BOZULMASINA), 26.10.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.