 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/7376
Karar No : 1998/8231
Tarih : 26.10.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün taraflar avukatınca süresi içinde temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı gazetenin kuponlarının biriktirdiği halde, vaadedilen bilgisayarın verilmediğini öne sürerek, bilgisayarın aynen teslimine veya değerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir. Hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Davalı gazetenin başlattığı bilgisayar kampanyası nedeniyle gazetenin yayınlandığı sürece davacının kupon biriktirdiği daha sonraki davalı gazetenin gerek gazeteyi gerek kuponları yayınlamaması nedeniyle kuponların eksik kaldığı toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Bu durumun davalının kusurundan doğduğu da tarafların kabulündedir. Bu durumda davacı davalı gazetenin vermeyi vaadettiği bilgisayarı istemekte haklıdır. Ne varki davalı gazetenin bilgisayarın alınabilmesi için biriktirilmesi gerektiğini belirlediği kupon adedi kadar gazetenin davacı tüketici tarafından satın alınması da bu kampanyanın gereğidir. Ancak davacının biriktiremediği kuponlara ilişkin gazeteleri satın alamamak suretiyle bu miktarda gazete bedelinin mamelekinde haksız bir kazanç sağladığı da kuşkusuzdur. Bu haksız iktisabın giderilmesi için biriktirmediği miktardaki koponlara ilişkin gazete bedelini davalıya ödemesi zorunludur. Mahkemece bilgisayara hak kazanılması için biriktirilmesi gereken kupon miktarının araştırılarak saptanması ve bu miktar biriktirilmiş kupon adedinin düşülmesi ile geriye kalan biriktirilemeyen kupon adedi kadar gazete bedelinin davalıya Ödenmek üzere mahkeme veznesi n e depo ettirilmesi daha sonra isteğin kabulüne karar verilmesi gerekir. Mahkemece bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması bozma nedenidir.
2- 4077 sayılı Tüketicinin korunması hakkındaki kanunun 23.maddesinin 3.fıkrasında tüketici mahkemeleri nezdinde tüketiciler tüketici örgütleri ve bakanlıkça açılacak davaların her türlü resim ve harçtan muaf olduğu, belirtilmiştir. Bu hüküm tüketicilerin ve tüketici örgütlerinin kolaylıkla dava açmalarını sağlama amacına yönelik olup bu nedenle dava açarken bunlar, harçtan sorumlu tutulmamışlardır. Mal ve hizmet sunan satıcıların harçtan sorumlu tutulmamasına ilişkin yasada bir hüküm yoktur. Dava sonunda dava kabul edildiği takdirde davanın değerine göre davalının harçtan sorumlu tutulması davanın reddi halinde ise davacılar harçtan muaf oldukları için bunlardan harç alınmaması gerekir.
Mahkemece bu yön gözetilmeden kararı temyiz eden davacıdan harç alınması yanlıştır ve davacının ödediği temyiz harcının iadesi gerekir.
3-Mahkemece, davanın reddine karar verildiğine göre davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi de kabul şekli bakımından bozma nedenidir.
SONUÇ : 1. ve ikinci bentlerde açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davacı yararına, üçüncü bentte açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, 2.bentte açıklanan nedenlerle davacıdan alınan 774.000 lira harcın davacıya iadesine 26.10.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.