 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/7169
Karar No : 1998/8229
Tarih : 26.10.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TÜKETİCİ MAHKEMELERİNDE HARÇ
KARAR ÖZETİ: Tüketici Mahkemeleri nezdinde açılan dava sonunda, dava kabul edildiği taktirde, davanın değerine göre davalının harçtan sorumlu tutulması; davanın reddi halinde ise, davacılar harçtan muaf oldukları için, bunlardan harç alınmaması gerekir.
(4077 s. TKK. m. 23/3)
Taraflar arasındaki tüketiciyi koruma davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davalı avukatı tarafından süresi içinde temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki Dendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Mahkemece, davacının manevi tazminat isteği reddedilmiş olduğuna göre, davalı yararına vekalet ücretine hükmedilmemesi bozma nedenidir.
3- 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun 23. maddesinin 3. fıkrasında tüketici mahkemeleri nezdinde tüketiciler tüketici örgütleri ve bakanlıkça açılacak davaların her türlü resim ve harçtan muaf olduğu belirtilmiştir. Bu hüküm tüketicilerin ve tüketici örgütlerinin kolaylıkla dava açmalarını sağlama amacına yönelik olup bu nedenle dava açarken bunlar, harçtan sorumlu tutulmamasına ilişkin yasada bir hüküm yoktur. Dava sonunda dava kabul edildiği taktirde davanın değerine göre davalının harçtan sorumlu tutulması davanın reddi halinde ise davacılar harçtan muaf oldukları için bunlardan harç alınmaması gerekir.
Mahkemece; bu yön gözetilmeden harç alınmasına yer olmadığına karar verilmesi de kabul şekli bakımından bozma nedenidir. Ne var ki bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK.nun 438/son maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: 1. bent de açıklanan nedenlerle, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 6. bendinden sonra (13.500.000 lira vekalet ücretinin davacıdan alınıp, davalıya verilmesine) cümlesinin yazılmasına, 3. bentte açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasının 6. bendindeki (harç alınmasına mahal olmadığına) cümlesinin çıkarılarak yerine aynen (1.440.000 lira harcın davadan alınarak hazineye irad kaydına) cümlesinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş ve düzeltilmiş bu şekliyle (ONANMASINA), peşin harcın onama harcından çıkartılmasıyla arta kalan 666.000 liranın temyiz edenden alınmasına, 26.10.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.