 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/6747
Karar No : 1998/7537
Tarih : 6.10.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YABANCI MAHKEME KARARLARININ TENFİZİ
KARAR ÖZETİ: Tenfiz istemine dayanak teşkil eden ve ilamsız ihbara bağımlı olarak verilen icra kararı ilanı niteliğinde bulunmadığından tenfizi mümkün değildir. Bu hususun mahkemece re'sen gözetilmesi gerekir.
(2675 s. MOUHK. m. 34)
Taraflar arasındaki yabancı mahkeme kararının tanınması davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
Davacı davalı ile Almanya Wedding Sulh Hukuk Mahkemesi Merkezi İcra Mahkemesinin 30.10.1990 tarih, 90-1108283-1 -4 karar numaralı kesinleşmiş davalarının olduğunu, bu mahkemece verilen kararın Türkiye'de tenfizini ve 26.300.92 Alman Markının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, hak sahibinin 1.... GMBH Berlin olduğunu davacı T. İ.. Bankası A.Ş.nin yetkisinin olmadığını, iki kurumun ayrı tüzel kişiliğinin bulunduğunu, Almanya'da verilen karar doğrultusunda, aleyhine takip yapıldığını ve maaşına haciz konduğunu, kararın Türkiye'de tenfizi halinde mükerrer ödeme yapma durumunda kalacağını, bu nedenlerle davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
2675 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkındaki Kanunun 34. maddesi hükmüne göre tenfiz kararı verilebilmesi için yabancı mahkemeden hukuk davalarına ilişkin olarak verilmiş ve o devlet kanunlarına göre kesinleşmiş bulunan bir ilamın bulunması gereklidir. Davaya dayanak teşkil eden Almanya Wedding Sulh Hukuk Mahkemesi Merkezi İcra Mahkemesince verilen 30.10.1996 tarihli belge 1am niteliğinde bir belge olmayıp, ilamsız ihbara bağımlı olarak verilmiş bir icra kararıdır. Bu karar ilam niteliğinde bulunmadığından, anılan yasaya göre tenfizi mümkün değildir. Bu yönün mahkemece re'sen gözetilmesi gerekir. Davanın bu nedenle reddine karar verilmesi gerekirken, tenfizine karar verilmesi usule ve yasaya aykırıdır. Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle (BOZULMASINA) ve bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına peşin harcın istek halinde iadesine 6.10.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.