 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/2375
Karar No : 1998/3372
Tarih : 21.4.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki istirdat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı tarafından düzenlenen doğalgaz faturalarında, Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının 1995/1 sayılı tebliğinde öngörülen %30 oranındaki üst sınıra uyulmamak suretiyle 980.627.000 TL fazla para alındığını ileri sürerek, bu miktarın dava tarihinden itibaren reeskont faiziyle birlikte ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu esas alınarak davanın kısmen kabulüne, fazla alınan 413.964.577 TL.nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte ödetilmesine fazla istemin reddine karar verilmiş hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığının 1995/1 sayılı Tebliği 1.1.195 tarihinden itibaren yürürlüğe girmiş ve 1996/1 sayılı tebliğle 1.8.1996 tarihinde yürürlükten kaldırılmıştır. Bu durumda tebliğ hükümlerinin sadece bu tarihler arasında tüketilen doğalgaza uygulanacak satış fiyatı yönünden geçerli olacağı açıktır. Davacının sunduğu 7.11.1994-29.12.1994 tarihleri arasındaki tüketime ilişkin fatura bütünüyle ve 29.12.1994-20.1.1995 tarihleri arasındaki tüketime ait fatura da kısmen 1995/1 sayılı tebliğin yürürlük tarihinden önceki dönemde tüketilen doğalgaza ilişkin bulunduğu halde, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, bu faturalara konu tüketim miktarının tamamı yönünden anılan tebliğ hükümleri doğrultusunda hesaplama yapılmıştır. Mahkemece tebliğ kapsamı dışında kalan süreye ait tüketim miktarı yönünden bilirkişiden ek rapor alınarak, buna ilişkin isteğin reddi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde karar verilmiş olması bozma nedenidir.
SONUÇ : Yukarıda birinci bent gereğince davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, temyiz olunan kararın ikinci bentte açıklanan nedenlere davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 21.4.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.