 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1998/1592
Karar No : 1998/2239
Tarih : 10.3.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı Türkiye Emlak Bankası A.Ş.nin pazarladığı Antalya evlerinden bir daire satın alıp bedelini de tamamen ödemesine rağmen davalı bankanın daireyi taahhüt ettiği tarihte teslim etmediğini belirterek dairenin tamamlanmış bedeli olarak şimdilik 3.250.000.000 liranın tahsilini istemiştir.
Davalı, dairenin teslimi taahhüt edilen tarihte teslim edilmemesinden bankanın sorumlu olmadığını, sorumluluğun yüklenici firmaya ait olduğunu belirterek davanın reddini dilemiş, mahkemece dairenin dava tarihindeki değeri esas alınarak 3.250.000.000 liranın davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı kendisine satışı vaad edilen dairenin ancak davalının ferağdan vazgeçme yani değişik bir anlatımla sözleşmeye aykırı davranma tarihindeki değerini isteyebilir.Mahkemece bu tarih araştırılmadan dairenin dava günündeki değerine hükmedilmiş olması doğru değildir. Bu durumda mahkemece dairenin ferağdan vazgeçme tarihinin ve bu tarihteki değerinin saptanması ve ortaya çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekir. Mahkemece bu yönün gözetilmemiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle (1) nolu bent gereğince davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine (2) numaralı bent gereğince temyiz olunan hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 10.3.1998 gününde oybirliğiyle karar verildi.