YARGITAY

 

 

 

 

 

 

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

 

Davacı şirket, turizm işletme belgesine sahip olduğunu, 2634 sayılı Yasanın 3754 sayılı Yasa ile değişik 16. maddesi gereği atık suya düşük mesken tarifesi uygulanması gerektiği halde 27.6.1996 -17.8.1996 dönemi için fahiş ücret tahakkuk ettirilerek kendilerinden 1.844.693.000 TL. tahsil edildiğini, borcunun 638.582.350 TL. olması gerektiğini öne sürerek, borçlu olmadığının tespitine ve fazla tahsil edilen 1.206.110.650 TL.nın istirdadına karar verilmesini istemiştir.

 

Davalı, yersiz davanın reddini dilemiştir.

 

Mahkemece, 598.703.725 TL.nın tahsiline fazla talebin reddine karar verilmiştir. Hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.

 

2634 sayılı Turizmi Teşvik Kanununun 3754 sayılı Yasa ile değişik 16. maddesinde aynen (Turizm Belgeli Yatırım ve işletmeler elektrik gaz ve su ücretlerini o bölgedeki Sanayi ve meskenlere uygulanan tarifelerden en düşüğü üzerinden öderler) hükmünü getirmiştir. Her ne kadar bu hükümde atık su ücretinden söz edilmemişse de kanunun amaca uygun yorumundan atık su ücretlerine de bu hükmün uygulanması gerekir. Nitekim, Dairemizin ve Yüksek HG. Kurulunun istikrarlı uygulamaları da bu yoldadır. Burada maddede belirtilen Sanayi ve meskenlere uygulanan tarifelerden en düşüğünün uygulanacağı kabul edilmekle birlikte uyuşmazlık, bu en düşük tarife uygulanırken tarifenin en düşük kademesinin mi yoksa genel uygulama gibi tarifenin tüm kademeleriyle mi uygulanacağının saptanması noktasında toplanmaktadır. Turizmi Teşvik Kanununun 16. maddesi sanayi ve meskenlere uygulanan tarifelerden en düşüğünün uygulanacağına işaret etmiş ve bu tarife seçilirken en düşük kademesinin gözetileceği şeklinde bir açıklama getirmemiştir. Değişik bir anlatımla uygulanacak en düşük tarifenin tüm kademeleriyle gözetilmesi gerektiği hükmün sözlerinden ve yorumundan açıkça çıkarılabilmektedir. Zira anılan 16. madde, seçilecek tarifenin en düşük kademesinin uygulanacağı yolunda açık bir kararlaştırma getirmemiştir. Öyle ise temyize konu olayda en düşük tarifenin meskenlere uygulanan tarife olduğu saptanmış ancak bu tarifenin münhasıran 20 m³ ten yukarısı sarfiyatlar için öngörülmüş bulunan kademesi üzerinden hesap yapılmıştır. Böylece davacının borç miktarı yükseltilmiştir. Bu durumda mahkemece meskenlere uygulanan tarifelerin tüm kademeleriyle gözetilmesi, davacı borcunun bu ilke ve kurallar çerçevesinde saptanması ve davalının kararı temyiz etmemiş olması nedeniyle kazanılmış hak gözetilerek ortaya çıkacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekir.

 

Mahkemenin tarifenin bir tek kademesini gözeterek hesap yapması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.

 

SONUÇ Temyiz olunan kararın açıklanan gerekçe ile davacı şirket yararına (BOZULMASINA), peşin harcın istek halinde iadesine, 18.12.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972