 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/5242
Karar No : 1997/5359
Tarih : 12.6.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki menfi, tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün suresi içinde davalı
avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği. konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı şirket adına yapılan anket sonucu davet; edildiği ve katıldığı, Adıyaman'da bir otelde düzenlenen seminerde kendisine cazip tekliflerde bulunularak devre mülk satıldığını, ancak daha sonra sözleşmeden vazgeçtiğini davalı şirket yetkililerine bildirdiği halde kendisinin oyalanıp, satış bedeli karşılığı imzaladığı bonolardan 5 tanesinin Adana 5.İcra Müdürlüğünün 96/2099 esas sayılı dosyası ile takibe konulduğunu satım sözleşmesi geçersiz olduğundan davalıya borçlu olmadığını tesbitiyle, takibe konu bonoların iptaline, %40 tazminatı tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı davacıya devre mülk satılmadığını, devre tatil hakkı satıldığını davacının sözleşmeden döndüğüne dair bir başvurusunun olmadığını takibe konu senetlerin satıma konu devre tatil hakkının bedeli olduğunu bildirip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
İcra takibine konulan ve bu dava ile iptali istenen 5 adet 1650 amerikan Doları tutarındaki bonoların, taraflar arasında düzenlenen 3.3.1996 tarihli "satın alma sözleşmesi" başlıklı sözleşme ile davalının, davacıya "Vera Beach Club" isimli dinlenme tesislerinde 6450
Amerikan Doları karşılığı sattığı, devre tatil hakkının bedeli karşılığa düzenlenen bonolardan bir kısmı olduğu taraflar arasında tartışmasızdır.
Bir davada, ileri sürülen maddi olguların hukuki nitelendirmesini yapmak ve uygulanacak yasa maddelerini buluz uygulanmak, her kimin doğrudan görevidir. (HUMK. 78. maddesi)
Taraflar arasında 3.6.1996 tarihli "satın alma sözleşmesi" başlıklı sözleşme ile yapılan satış davacı tarafın iddia ettiği ve davalı tarafın karşı koymadığı şekilde, yani davalı elemanlarının daveti üzerine davacının katıldığı Adıyaman 'daki otelde düzenlenen seminerde yapılmıştır. Bu şekliyle satış 4077 sayılı Tüketiciyi Koruma Kanunu'nun kapsamında kalan ve aynı kanunun 8. maddesinde belirtilen kapıdan sataştır. Bu tür satışlarda, alıcı yedi günlük tecrübe ve muayene süresi sonuna kadar malı kabul veya hiçbir gerekçe göstermeden reddetmekte serbesttir. Satıcı aldığı bedel ve senetleri iade etmek zorundadır. Gene aynı kanunun 9. maddesi hükmüne göre, kapıdan satışlarda satıcı hazırladığı sözleşme, fatura veya tesellüm makbuzu ile birlikte en az 12 punto siyah koyu harflerle yazılmış alıcının 8. maddedeki haklarını belirtir yani alıcıya hiçbir cezai, ve hukuki sorumluluk üstlenmeksizin ve hiçbir, gerekçe göstermeksizin alıcının satımdan cayma hakkının olduğunu belirtmek ve buna ilişkin belgeyi alıcıy a imza karşılığı vermek zorundadır. Davalı tarafından ibraz edil en 3.3.1996 tarihli sözleşme, 4077 sayılı kanunun 9. maddesinde belirtilmemiştir. Bu şekilde düzenlenmemiş ve tüketici davacının hakları belirtilmemiştir. Bu şekilde eksik "düzenlenen sözleşmelerden alıcı yedi -günlük süre ile bağlı olmaksızın her zaman dönebilir. Davacı, dava dilekçesi ile ; 3. 3.1996 tarihli sözleşmeden döndüğünü bildirdiğin el göre, artık bu sözleşme geçersiz hale gelmiş ve icra takibine konu olan 5 adet bonoda karşılıksız kalmıştır, davalı tarafından davacıya iadesi gerekir. Mahkemece bu gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir. Ne varki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, mahkeme kararının gerekçesi değiştirilerek, sonucu itibariyle doğru bulunan mahkeme kararının onanması HUMK.438. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gerekçesinin yukarıda açıklanan şekilde değiştirilmesine, kararın bu değiştirilen gerekçe ile ONANMASINA, peşin harcın onama harcında çıkartılmasıyla arta kalan 3.720.340 liranın temyiz edende; alınmasına, 12.6.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.