 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/334
Karar No : 1997/628
Tarih : 3.2.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- ALACAK DAVASI
- VEKALET ÜCRETİ ALACAĞI
- DAVACININ VEKALET ÜCRETİNE MAHSUBEN ALDIĞI ÜCRETLERİN DÜŞÜLMESİ GEREKİR.
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalının vekili olarak Ankara 12.Asliye Hukuk Mahkemesindeki 1992/851 sayılı dosyayı sonuçlandırdığını, kararın kesinleştiğini ve ilamı takibe koyduğunu, davalının vekalet ücretini ödemediğini öne sürerek 156.745.552 TL.nin reeskont faizi ile tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacı ile aralarında yazılı sözleşme düzenlenmediğini ibraz edilen sözleşmedeki imzanın kendisine ait olmadığını savunmuş davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 156.745.552 TL.nin dava tarihinden itibaren %30 faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı 156.745.552 TL.vekalet ücretinin ödetilmesini istemiştir. Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesi sonucu davacının vekalet ücreti alacağının istenen miktarda olduğu anlaşılmıştır. Ancak davacı Ankara 23.İcra Müdürlüğünün 1995-4454 sayılı takip dosyasında vekalet ücretine mahsuben 56.273.000 TL.tahsil etmiştir. Bilirkişi raporunda davacının vekalet ücretine mahsuben 56.273.000 TL tahsil etmiştir. Yine davacı 27.7.1995 tarihli ihtiyat tedbir istemli dilekçesinde davalıdan 4.000.000 TL. aldığını belirtmiştir. Bilirkişi raporunda davacının vekalet ücretine mahsuben aldığı miktarlar gözönüne alınmadığı gibi mahkemece de dava konusu alacaktan mahsup edilmemiştir. Mahkemece bu yönün gözardı edilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ : 1. bentte açıklanan nedenlerle diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 3.2.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.