 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/2006
Karar No : 1997/1991
Tarih : 17.03.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup, düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Muaccel bir borcun borçlusu alacaklının ihtarı ile mütemerrid olur (BK. md.101/1). Davacı davadan evvel davalıyı temerrüde düşürdüğünü ispatlayamamıştır. Bu durumda davalının açılan işbu dava ile temerrüde düştüğünün kabulü gerekir. Mahkemece, ödeme tarihi olan 1.5.1994 ile dava tarihi olan 12.3.1996 tarihi arasında hesaplanan Merkez Bankası'nın kısa vadeli kredilere öngörülen % 57 reeskont faizi 20.194.667 TL. faiz alacağının davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmesi usule ve yasaya aykırıdır. Bozma nedenidir. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7 maddesi gereği görülmüştür.
SONUÇ : 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, temyiz olunan kararın 2. bentte açıklanan nedenle mahkeme kararının hüküm başlıklı kısmının 2. paragrafında yer alan "Yargıtay 13. Hukuk Dairesi'nin 25.12.1995 tarihli içtihat kararında da belirtildiği şekilde bu alacaklara Merkez Bankası kısa vadeli krediler için öngörülen % 57 reeskont faizi üzerinden hesaplanan 20.194.667 TL. faiz alacağının davalıdan tahsiline" kelime ve rakamlarının karardan çıkartılmasına, kararın bu kısmının bu şekilde düzeltilerek ONANMASINA, peşin harcın onama harcından çıkartılmasına 17.3.1997 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.