DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu:

 

    KARAR : Davacı, davalı bankanın çeşitli basın ve yayın organlarına verdiği ilanlarla "A. Evleri Projesi" adı altındaki bir projeyi kamuya sunduğunu, bu projeden bir daireyi bedeli 88.900.000 TL. peşin ödemek suretiyle satın aldığını, dairenin en son 1.4.1991 tarihinde teslimini taahhüt etmesine rağmen teslim etmediğini, ayrıca teslim edemeyeceğini de kendisine bildirdiğini öne sürerek dairenin dava tarihindeki değeri 2.500.000.000 TL. ile geç tesliminden doğan dava tarihine kadar doğmuş zararı tutarı 478.000.000 TL.'den fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000.000.000 TL.'nin en yüksek banka mevduat faizi oranındaki faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.

    Davalı dairenin yapılıp süresinde teslim edilmesi yükümlülüğünün yüklenici L. Demirdöğen'e ait olduğunu, kendisinin sorumluluğunun ise aralarındaki sözleşme hükümleriyle sınırlı bulunduğunu, davacının kendisinden ancak ödediği miktarı % 30 faizi ile geri isteyebileceğini beyanla davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.

    Mahkemece satıma konu dairenin 1.4.1991 teslimi öngörülen tarihteki değeri 500.000.000 TL. ile yine aynı tarihten dava tarihine kadar geç teslimden doğan zararı 189.000.000 TL. olmak üzere ve bunların dava tarihine kadar hesaplanan reeskont oranındaki faizli tutarı toplamı 1.703.815.066 TL.'den istemle bağlı kalınarak 1.000.000.000 TL.'nin davalıdan tahsiline daire değeri 500.000.000 TL. ile kira kaybı zararı 189.000.000 TL.'den oluşan 689.000.000 TL.ne dava tarihinden itibaren % 54 oranında reeskont faizi yürütülmesine karar verilmiş, hüküm her iki tarafça temyiz edilmiştir.

    1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle davacının bu davada satıma konu dairenin kararlaştırılan 1.4.1991 tarihinde teslim edilmemesi nedeniyle daireyi teslim almaktan vazgeçip ödediği satış bedelini değil BK.nun 106. maddesi hükmüne uygun olarak ifa karşılığı zararını talep etmiş olmasına, o nedenle de taraflar arasındaki "konut satış genel şartnamesi"nin 5. maddesinin (d) bendi hükmünün uygulama yerinin bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.

    2 - Taraflar arasında satıma konu dairenin iskan ile birlikte engeç 1.4.1991 tarihinde alıcı davacıya tesliminin kararlaştırıldığı konusunda herhangi bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. İfanın imkansızlaştığı değişik bir anlatımla rizikonun gerçekleştiği tarih mahkemece bu tarih kabul edilerek dairenin 1.4.1991 tarihindeki değeri saptanarak hüküm kurulmuştur. Satıma konu dairenin teslimi öngörülen tarihteki değerini alan alıcı davacının 1.4.1991 tarihinden sonrasi için artık kira kaybından dolayı bir zararı olduğundan söz edilemez. Şu durum karşısında davacının geç teslimden kaynaklanan kira kaybı zarar isteminin reddine karar verilmesi gerekirken bu kalem isteğinin de yazılı şekilde kabul edilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.

    3 - Muaccel bir alacağın borçlusu aksine bir anlaşma olmadıkça alacaklının ihtarıyla mütemerrit olur. Davacı bu davaya konu ifa karşılığı alacağının kendisine ödenmesi konusunda davalıya 10.2.1995 tarihinde tebliğ edilen ihtarnameden önce temerrüde düşürdüğünü iddia ve ispat etmemiştir. Öyle ise davalının ancak bu ihtarname hükümleri uyarınca 21.2.1995 tarihinde temerrüde düştüğünün ve davacının bu tarihten itibaren davalıdan reeskont oranında temerrüt faizi talep edebileceğinin kabulü gerekir.

    Mahkemenin davacı alacağına 1.4.1991 tarihinden itibaren yazılı şekilde faiz tahakkuk ettirmesi de usul ve kanuna aykırı olup ayrıca bozma nedenidir.

    Davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde T.C. Merkez Bankası, dosya içinde mevcut 21 Haziran 1995 günlü yazılarında kısa vadeli krediler için 1.10.1994 - 7.6.1995 tarihleri arasındaki reeskont faizi oranının % 64 olduğunu bildirmiştir. Bu bildirime rağmen nedeni dahi açıklanmadan mahkemece % 64 yerine % 54 oranında reeskont faizine hükmedilmesi usul ve kanuna aykırıdır. Bozma nedenidir.

 

    SONUÇ : 1 no.lu bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, temyiz olunan hükmün 2 ve 3 no.lu bentler gereğince davalı, 4 no.lu bent gereğince de davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 22.11.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972