 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/9299
Karar No : 1996/9816
Tarih : 11.11.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, kendisine ait taşınmazlara davalı tarafından arpa ve buğday ekilmesi, masraflar düşüldükten sonra kalan ürün bedelinin eşit olarak paylaşılması konusunda, davalı ile aralarında 8.4.1994 günlü sözleşme düzenlendiğini, davalının elde edilen ürünü kaldırdığı halde, kendisine düşen ürün bedelini vermediğini ileri sürerek, 50.000.000 TL.'nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacının sözleşmeyi gerçekte dava dışı M.A. ile yaptığını, aralarındaki husumet nedeniyle birbirlerine güvenmediklerinden, davacının isteği üzerine sözleşmeye kendi adının yazıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece sözleşmenin asıl tarafının dava dışı M.A. olduğu, davacıya husumet düşmeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, yazılı sözleşmeye dayanmıştır. Davalı bu sözleşmede esasen dava dışı M.A.'nın taraf olduğunu, kendisine husumet düşmeyeceğini savunmuştur. Mahkemece davacının açık muvafakati bulunmadığı halde, tanık dinlenmek suretiyle isteğin reddine karar verilmiştir. Oysa HUMK'nun 290. maddesi hükmü uyarınca, yazılı belgenin aksini ispat için tanık dinlenemez. Bu nedenle usule aykırı dinlenmiş bulunan tanık sözlerine dayanılarak hüküm kurulamaz. Bu durumda, sözleşmenin tarafının davalı olduğunun kabulü ile uyuşmazlığın esasının incelenmesi ve toplanmış bulunan deliller çerçevesinde uygun bir karar verilmesi gerekir. Yasadaki emredici usul kuralının gözden kaçırılması sonucu yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 11.11.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.