DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün taraflar avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan kimse gelmemiş olduğundan incelemenin evraklar üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

 

    KARAR : Davacı, davalı S.Ç.'nin kuyumcu diğer davalı Ş.'nin ise kuyumcu dükkanında çalışan tüm işlerden yetkili kişi olduğunu, davalılara döviz alışverişi yaptıklarını son olarak 1.8.1994 tarihinde S.B.'ye verdikleri 16.500 USD ile 70.000 DM'nin ödenmediğini öne sürerek 1.8.1994 tarihinden itibaren döviz faizi ile birlikte ödeme günündeki kur üzerinden davalılardan müteselsilen tahsilini istemiştir.

    Davalılardan S.Ç., davanın reddini savunmuştur. Diğer davalı S.B. duruşmaya gelmemiş, davaya cevap da vermemiştir.

    Mahkemece, davanın kabulüne, 1.891.352.495 TL. alacağın 1.8.1994 tarihinden itibaren % 30 faiziyle davalılardan müteselsilen alınmasına karar verilmiştir. Hüküm davacı ve davalılardan S.Ç. tarafından temyiz edilmiştir.

    1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle davalı S.Ç.'nin BK. md. 100 gereğince sorumlu olmasına göre davalı S.Ç.'nin temyiz itirazlarının reddi gerekir.

    2 - Davacının temyiz itirazlarının incelenmesinde davacının davalılara 16.500 USD ve 70.000 DM verdiğinde uyuşmazlık bulunmadığına göre, bunları BK'nın 83. maddesi hükmü uyarınca aynen veya fiili ödeme günündeki kur karşılığı Türk Lirası olarak davacının davalılardan isteyeceğinin kabulü gerekir. Bu durumda mahkemece Dolar ve Markın fiili ödeme günündeki Türk Lirası karşılığına hükmedilmesi gerekirken verildiği tarihteki kur karşılığına hükmedilmiş olması usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.

    Öte yandan davacı davalıları dava tarihinden önce davaya konu borcun ödenmesi konusunda temerrüde düşürdüğünü iddia edip kanıtlayamamış olduğuna göre davalıların dava tarihi itibariyle temerrüde düştükleri açıktır. 3095 sayılı yasanın 4/A maddesi gereğince davacı dava tarihinden itibaren devlet bankalarının o yabancı para ile açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz oranında faizini de davalılardan talep edebilecektir. Davacının istemi de bu yoldadır. Mahkemece bu yönün gözden kaçırılması usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.

 

    SONUÇ : (1) nolu bentde açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentde açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün davacı taraf yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 25.11.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972