 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/7486
Karar No : 1996/9574
Tarih : 05.11.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davalılardan O.A., M.A.K. ve M.Ö.'ye yönelik davanın reddine, davalı T.K. hakkındaki davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı, davalılardan T.K. tarafından duruşmasız olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili avukat S.K. ile davalılardan T.K. ve O.A. gelmiş, diğer davalılar adına gelen olmadığından onların yokluğunda duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunanların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı Müessese ile davalı T.K. arasındaki ilişki, hizmet sözleşmesine dayanmaktadır. Bu gibi hizmet sözleşmelerinden doğan uyuşmazlıklara ilişkin davalara bakmaya 1475 ve 5521 sayılı Kanunların 1. maddeleri hükmü gereğince iş mahkemeleri görevlidir. Davacı ile diğer davalılar arasında hizmet sözleşmesi bulunmaması mahkemenin görevine etkili değildir. Bu nedenle birlikte davalı gösterilenler hakkında da davanın özel mahkeme niteliğindeki iş mahkemesinde görülmesi gerekir. Mahkemece bu yönler gözönünde tutularak ayrı bir iş mahkemesi varsa dava dilekçesinin görev yönünden reddine, yoksa ara kararı verilerek davaya iş mahkemesi sıfatıyla bakılması gerekir.
O halde, Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatiyle verilmiş bulunan karar bozulmalıdır. Bozma nedenine göre davacının öne sürdüğü temyiz nedenlerinin incelenmesine gerek görülmemiştir.
2- Bozma nedenine göre davalı tarafın temyiz itirazlarının incelemesine yer olmadığına,
SONUÇ : 1. bent gereğince temyiz olunan kararın, davacı yararına BOZULMASINA, ikinci bentte açıklanan nedenle davalı tarafın temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 5.11.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.