 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/6426
Karar No : 1996/8921
Tarih : 21.10.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacılardan İ.O. avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacılar vekili avukat H.A.B. gelmiş, diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan onun yokluğunda duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacılar, yüklenici davalıların inşaatı tamamlamadıklarını öne sürerek, sözleşme gereğince 165.000.000 liranın tahsiline karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılar, davanın reddini dilemişler; mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı İ.O. tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece de kabul edildiği gibi 20.4.1995 tarihli ilk bilirkişi raporu ile 17.11.1995 tarihli ikinci bilirkişi raporu arasında çelişki mevcuttur. Nitekim bu çelişkinin giderilmesi için üçüncü kez bilirkişi mütalaasına başvurulmuştur. 3. rapor münhasıran 20.4.1995 tarihli raporda belirtilen hesap tarzının doğru olduğuna işaret etmekle yetinmiş ve yeniden herhangi bir hesap yapılmadığı için Yargıtay denetimine elverişli bulunmamıştır. Bu nedenle raporlar arasındaki çelişki giderilmemiştir. Kaldı ki bilirkişiler inşaatın 1990 ile 1991 yılları arasında yapılıp teslim edileceği varsayımından hareket etmişlerdir. Taraflar arasında düzenlenen sözleşme 1993 yılında yapıldığından, bilirkişilerin bu mütalaasının kabulüne olanak yoktur. Bu da son bilirkişi raporunun karar vermeye yeterli olmadığının bir kanıtıdır. O halde mahkemece, bu işten anlayan uzman bilirkişiler aracılığı ile yeniden bilirkişi incelemesi yaptırılmalı ve raporlar arasındaki çelişki giderilmeli, ortaya çıkacak sonuca uygun bir karar verilmelidir. Eksik incelemeyle isteğin reddedilmiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davacı İ.O. yararına BOZULMASINA, 6.000.000 lira duruşma avukatlık parasının davalılardan alınarak davacı İ.O.'ya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 21.10.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.