 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/4141
Karar No : 1996/4722
Tarih : 16.5.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün taraflar avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine, ilgililere çağrı kağıdı .gönderilmişti. Belli günde davacı Yılmaz H... ile davalı vekili avukat Ali K...'ün gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı Gaziosmanpaşa izci Sok.4 nolu evini 1.1.1991 tarihli sözleşme ile davalı şirkete kiraladığını,aylık kiranın ek sözleşme ile 5000 dolar olarak belirlendiğini, sözleşmenin 31.10.1994 tarihinde biteceğinin kararlaştırılmış olmasına rağmen davalının sözleşmenin feshini bir ay önce bildirmemesi nedeniyle sürenin b i r yıl daha uzadığını, bu nedenle Ekim/1994 ayı kirası için Ankara 7.İcra Müdürlüğünün 1994/8510 sayılı dosyasıyla yapılan takibe davalının itiraz ettiğini ileri sürerek itirazın iptaline karar verilmesini istemiş, ayrıca Ankara 5.Asliye Hukuk Mahkemesinin 1995/469 esas sayılı dosyasıyla 1994 yılı Kasım ve Aralık ile 1995 yılı Ocak, Şubat, Mart, Nisan ve Mayıs' ayları kira parasının ödetilmesi için dava açmış ve 13.7.1995 tarihinde her iki dosyanın birleştirilmesine karar verilmiştir.
it
Davalı, kiralananın 31.3.1994 tarihinde boşaltarak davacıya bildirdiğini, Ankara 10. İcra Tetkik Merciinin 10.11.1994 gün ve 1994/691 esas sayılı dosyasıyla Ekim1994 ayı kira parasının istenemeyeceğini karar verildiğini, davacının kötü niyetli olduğu, savunarak % 80 oranında tazminata hükmedilmesine karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandıcı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere; ve özelikle delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Davacının davalıya ait Bahçeli kargir evi 1.1.1991 başlangıç tarihli ve üç yıl süreli sözleşme ile kiraladığı ve sonradan düzenlenen tarihsiz ek sözleşme ile kiralananı en son 31.10.1994 tarihinde tahliye etmeyi taahhüt ettiği uyuşmazlık konusu değildir. Davacı kiralayan, taahhüt etmesine rağmen kiralananı tahliye ederek teslim etmemesi nedeniyle"--davalıdan Ekim/1994 ve sonraki aylara ait kira parasının ödetilmesin istemiştir. Dava ise kiralananı 3l.8.1994 tarihinde tahliye ettiğini ve hatta bunu Noter aracılığıyla tesbit ettirdiğini ileri sürerek o tarihten sonraki kira parasından sorumlu tutulmaması gerektiğini savunmuştur. Davalının tarihsiz ek sözleşme ile kiralananı 31.8.1994 gününe kadar tahliye etmeyi, aksi taktirde aylık 5000 dolar kira parası ödemeyi taahhüt ettiği ve ayrıca kiralananı tahliye ettiğini Ankara 9.Noterliğinin 20.9.1994 günlü tutanağıyla tesbit ettirdiği toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Görüldüğü üzere taraflar arasındaki uyuşmazlık kiracının kira parasından sorumluluğunun sona ermesi için münhasıran kiralananı tahliyesinin yeterli bulunup bulunmadığının ve bunun yanında ayrıca kiralananın tesliminin gerekip gerekmediğinin saptanması noktasında toplanmaktadır.,
B.K.2661- maddesi hükmü uyarınca kiracı, sözleşme süresi sonunda kiralananı, teslim yükümlülüğü altında tutulmuştur. Kiracı bu yükümlülüğünü yerine getirmedikçe kira sözleşmesinden doğan borçlarından kurtarılmış sayılamaz. Bu nedenle kiracının münhasıran kiralananı tahliye etmiş olması kira parasından sorumlu tutulmasını engelleyemez. Bunun yanında ayrıca kiralananı , kiralayana teslim etmesi şarttı r.Esasen davalı kiracı, kiralananı tahliye ettiğini savunmakla birlikte bunu teslim ettiğini ileri sürmemiştir. Ayrıca Mahkemece de kiracının, kiralananı tahliye ettiğini Noter aracılığıyla tesbit ettirmesine rağmen bunu davacı kiralayana bildirmediği ve bunun yanında kiralananı kiralayana teslim etmediği de açıkça kabul edilmiştir. Öte yandan davacı,. Ankara 26.Noterliğinin 2.5.1995 günlü ihtarnamesiyle evin teslimini davalıdan istemesine rağmen davalı bu borcunu yerine getirmemiştir.
Yine davacı Ankara 6.Sulh Hukuk Mahkemesinin 1995/139 Değişik İş sayılı dosyasıyla delil tesbiti yaptıran ve evin kapı ve pencerelerinin kilitli olması nedeniyle içeriye girilemediği saptanmıştır. Bu durumda davalı kiracının kiralananı davacı kiralayana teslim etmediğinin ve böylece dava konusu kira parasından sorumlu bulunduğunun kabulü zorunludur. Mahkemece bu yönler gözetilmeden toplanan delillere ve bunlara dayanılarak saptanan maddi olgulara rağmen isteğin reddedilmiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ: 1. bent gereğince davalının tüm temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte gösterilen nedenlerle mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin harcın, istek halinde iadesine l6.5.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.