 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/4139
Karar No : 1996/4506
Tarih : 13.5.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu .
KARAR
Davacılar, Sulakyurt Kaymakamlığına ait otomobilin açık artırma ile 22.4.1992 tarihinde, davacı Nurhayat B...'nın vekili sıfatıyla diğer davacı Fethi B... tarafından satın alındığını, aracın motorunun satıştan önce Sulakyurt kaymakamlığınca başka bir motor ile değiştirdiği halde bu değişikliğin davacı Fetha B.... tarafından yapıldığı iddiacıyla hakkında kamu davası açıldığını, davanın beraatle sonuçlandığını aracın motorunun, müsadere edildiğini 33.100.000 TL. ardiye ücreti ödemek zorunda kaldıklarını araca el konulması nedeniyle başka araç kullanıp o araç için de bedel ödediklerini öne sürerek müsadere edilen motorun bedeli 50.000.000 TL ödenen ardiye ücreti 33.100.00 TL. kullanılan başka araç için ödenen bedelden şimdilik 15.000.000 TL olmak üzere toplam 98.100.000 TL. maddi, haksız sakilde ceza kavuşturmasına maruz bırakıldıkları içinde toplam 75.000.000 TL manevi tazminatın tahsiline karar verilmesini istemişlerdir.
Davalı motor numaralarının değiştirilmesinin nedeninin belli olmadığını kendi kusurunun bulunmadığının beraat kararının Hukuk Hakimini bağlamayacağını şartname gereğince ambar kirası olarak ödenen paranın da istenemeyeceğini savunmuş davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne motor bedeli 40.000.000 TL. ile ardiye ücreti olarak ödenen 33.100.000 TL. olmak üzere toplam 73.100.000 TL.nin davalıdan tahsiline davalının dair kusuru bulunmadığından manevi tazminat talebinin belgeyle kanıtlanamadığı için de ikame araç için ödenen parayla ilgili talebin reddine karar verilmiştir. Hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacıların ve davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davacılardan fethi Büyük K...'ya davalı idare tarafından ayıplı mal satılması nedeniyle Trafik Zabıtasınca olayın tesbiti üzerine hakkında 1918 sayılı Kanuna mahalefet suçundan kamu davası açıldığı ve beraat ettiği açıktır. Anılan davacının sözü edilen suçtan dolayı yargılamaya tabi tutulması davalı idarenin ayıplı mal satışından kaynaklanmaktadır. Diğer bir anlatımla anılan davacıya suç isnadı idarenin hukuka aykırı eyleminden ve ağır kusurundan ileri gelmektedir. Davacı yargılama önüne çıkarılmakla kişisel hakkının ihlal edildiğinde kuşku ve duraksamaya yer olmamalıdır. Öyleyse deliller takdir edilerek davacı Fethi B... hakkında makul bir manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken bu istemin reddedilmesi usule ve yasaya aykırıdır. Bozma nedenidir.
Davacılardan Nurhayat B... satım akdinin tarafıdır. Aracın elinden alınması nedeniyle 863 gün kullanamadığı belirgindir. Aracı kullanmamaktan dolayı hayatın olağan akışı içerisinde bir zararın varlığı kaçınılmazdır. Mahkemece yaptırılan bilirkişi incelemesinde kabul edilen 15.000.000 TL bu yöndeki giderim için makul bir miktarı ifade etmektedir. Ne varki bu miktar iki davacı tarafından istendiğine göre müşterek talepte bulunmaları altında 15.000.000 TL. giderimin yarısına hükmedilmedi gerekir. O nedenle davacı Nurhayat B... için bu miktarda giderime hükmedilmemiş olması isabetsizdir. Bozma nedenidir.
3-Davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Reddedilen bölüm üzerinden Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre davalı yararına 2.250.000 TL. vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.500.000 TL vekalet ücretine hükmedilmiş olması yanlış isede bozma nedenine göre bu yönün tenkid edilmesiyle yetinilmiştir.
SONUÇ : Yukarıda 1.bent gereğince davacıların ve davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, temyiz olunan kararın 2.bentte açıklanan nedenlerle davacılar yararına BOZULMASINA 13.5.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.