 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas No : 1996/3118
Karar No : 1996/3342
Tarih : 4.4.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacılar, davalılar ile birlikte ölen Turan K...'ın mirasçıları olduklarını Turan'ın ölümüyle Necatibey Caddesindeki dairenin kendilerine miras kaldığını dairenin kendilerinin bilgisi dışında davalılar tarafından kiraya verildiğini kira parasının da davalılar tarafından tahsil edildiğini kendilerinin de paydaş olmasına rağmen kira parasından hisselerine düşen miktarın verilmediğini murisin ölümünden itibaren rayiç kira bedelinden hisselerine düşen 99.800.000 liranın taraflarına ödenmesi için ihtar çektiklerini buna rağmen ödenmeyen 99.800.000 liranın davalılardan tahsiline karar verilmesini istemişlerdir.
Davalılar, kira sözleşmesindeki miktara göre davacıların hissesine düşen miktarın 16.000.000 lira olduğunu bundan daire için yapılan masrafların düşülmesiyle geriye 12.500.000 lira kaldığını davanın 12.500.000 liralık kısmını kabul ettiklerini davacıların istediği emsal kira bedelinin kabul edilemeyeceğini savunmuşlar fazla talebin reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, kira sözleşmesindeki kayıtlara ve davalıların beyan ettikleri miktarlara göre hesaplanan kira bedelinin esas alınmasıyla bilirkişi ek raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüyle 31.600.000 liranın davalılardan tahsiline karar verilmiştir. Hüküm davacı Yasemin K... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Tarafların taşınmaz malda paydaş oldukları ve davalıların bu taşınmazı üçüncü kişiye kiraya vererek kira parasını tahsil ettikleri uyuşmazlık konusu değildir. Bu durumda uyuşmazlığın vekaletsiz iş görme hükümlerine göre çözümlenmesi zorunludur. B.K. 411 maddesi hükmü uyarınca "başkası adına tasarrufta bulunan her türlü ihmal ve itiyazsızlıktan sorumludur. "Her ne kadar davalıların verdiği kira sözleşmesinde daha düşük bedel yazılı ise de bilirkişi ilk raporunda emsale göre hesap yapmış ve davacıların payına 57.350.000 lira düştüğü saptanmıştır. Az yukarıda anılan hüküm gözetildiği takdirde davalıların 57.350.000 liradan sorumlu tutulmaları zorunludur. Mahkemenin münhasıran kira sözleşmesine dayanarak hüküm kurması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davacılar yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 4.4.1996 gününde oybirliğiyle karar verildi.