 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/8244
Karar no : 1995/9384
Tarih : 31.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması onunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vekili avukat Lerzan A...ile davacı vekili avukat Nazan A... 'nın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
Ü KARAR
Davacı, davalıya ait taşınmazı Bayan kuaförü yapmak üzere 1.5.1992 tarihinde kiraladığını, davalının apartmanı yönetiminden aldığını iddia ettiği, burada bayan kuaförü olarak faaliyet gösterilmesine onay verildiğine ilişkin yazıyı ibraz ettiğini, inanarak burada görevini gereği gibi yerine getirmek için faydalı ve zaruri giderler yaptığını, ancak apartman sakinlerinden birinin şikayeti üzerine, faaliyetinin Belediye Encümeninin 24.11.1992 tarihli kararı ile men edildiğini, davalının ibraz ettiği belgenin kandırmaya yönelik olduğunu, apartman sakinlerinin muvafakatını sağlayamadığını akti fesh ettiğini, zarara uğradığını ileri sürerek, iyi niyetle yaptığı masraf bedeli 132.193.000 TL., 10.000.000 TL.kar mahrumiyetinin davalıdan faizi ile birlikte tahsilini, ayrıca 100.000.000 TL. lik teminat senedinin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin tekdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Taraflar arasında düzenlenmiş bulunan 1.5.1992 başlangıç tarihli kira sözleşmesinde kiralananın "bayan kuaförü" olarak kullanılacağı kabul edilmiştir. Gerek sözleşmenin bu hükmünden, gerek toplanan diğer delillerden davalı kiralayanın, kiralanan "Bayan Kuaförü" salonu olarak kullanılmasını sağlama taahhüt altına girdiği açıkça anlaşılmaktadır. BK.149 maddesi hükmü uyarınca, kiralayan kiralananı akitten maksut olan kullanma salih bir halde, kiracıya teslim etmek ve kira müddeti süresince bu halde bulundurmakla yükümlüdür. Davalının bu edimini yerine getirmediği ve bu nedenle davacının sözleşmeyi fesih etmekte haklı bulunduğu açıkça anlaşılmaktadır.
Bu durumda davacı gerek kiralanana yaptığı giderleri gerek daha önce ödediği teminatı geri isteyebilir. Mahkemece bu yön gözetilerek işin esası incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken davanın reddi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: 1. bend gereğince davacının diğer temyiz itirazının reddine, temyiz olunan kararın 2. bentte açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 6.000.000 lira duruşma avukatlık parasının davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, 31.10.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.