 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/7376
Karar no : 18995/8298
Tarih : 2.10.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, muhasebecisi olan davalıya 1990 yılına ait vergiyi yatırması için 3.500.000 TL. verdiğini, davalının bu parayı Vergi Dairesine yatırmaması nedeniyle, faiz ve cezasıyla birlikte toplam 9.738.000 TL ödemek zorunda kaldığını ileri sürerek, bu miktar alacağın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacıyla kendisi arasında muhasebecilik sözleşmesi bulunmadığını, kendisine böyle bir para verilmediğini, davacının ibraz ettiği makbuzlardaki imzaların da kendisine ait olmadığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, 7.963.000 TL.nın davalıdan tahsiline fazla talebin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı, davacı ile aralarında bir ilişki bulunmadığını savunmuş ve böylece davacının ibraz ettiği sözleşme altındaki imzayı inkar etmiştir. Bu durumda mahkemece HUMK.nun 308 sonraki maddeleri hükümleri uyarınca inceleme yaptırılması ortaya çıkacak sonuca uygun bir karar verilmesi gerekir, incelemeyle isteğin kabul edilmiş olması usul ve yasaya olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 2.10.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.