 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E:1995/5014
K:1995/5071
T:23.05.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
YARGITAY KARARI
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, davalı ile işyerini 24.3.1989 tarihli protokol gereği üç yıl süreyle ortak olarak çalıştırdıklarını işyerinden haksız olarak uzaklaştırıldığını protokol gereği 15.000.000 TL tazminat ve demirbaşlara ödenen bedelin yarısı olan 15.000.000 TL ile dükkanın kar payından fazlaya dair hakkı saklı kalmak kaydıyla 10.000.000 Tl. kar payı olmak üzere 40.000.000 TL nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile davalıdan alınmasını istemiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece 10.000.000 TL kar payının dava tarihinden itibaren %30 faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiş, diğer istemler reddedilmiştir. Hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen 24.3.1989 günlü "protokol" başlıklı sözleşmenin 3.maddesinde aynen "Dükkanın işletmeciliği Ünsal D...'ye ait olacak, Ahmet A...'da destekleyecektir" sözlerine yer verilmiştir. Sözleşmenin bu açık hükmü idareci ortağın davacı olduğunu açıkça göstermektedir. Davacı, işletmeden davalının kendisini haksız olarak uzaklaştırdığına ilişkin iddiasını 24.3.1989 tarihli oturumda verilen kesin mehle rağmen delillerini bildirmeyerek kanıtlayamadığı gerçekleşmiştir. Hal böyle olunca davacının yönetici ortak olarak hükmedilen kar payını davalıdan istemede haklı kabul edilemez. Şu durum karşısında kar payına ilişkin isteminde reddine karar verilmesi gerekir.
Öte yandan bilirkişinin bulduğu 45.860.210 TL. kar payının tesbitindeki dayanaklar gösterilmemiştir. O nedenle rapor Yargıtay denetimine uygun bulgulara dayanmamaktadır. Böyle bir rapora dayanarak hüküm kurulması da kabul biçimi bakımından bozmayı gerektirir. Mahkemece sözleşmenin yorumunda ve delillerin takdirinde hataya düşülerek hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır. Bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 23.5.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.