 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/10212
Karar no : 1995/10461
Tarih : 27.11.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı, banka veznedarı olduğunu 48.418.240 TL para çekmek için vezneye gelen davalıya, kendisinin yanlışlıkla 50.000.000 TL fazla ödeme yaptığını, bu durumun, kasa evrakındaki şerhten anlaşıldığını, şikayeti üzerine hakkında soruşturma başlatılan davalının, fazla para aldığını kabul ettiğini, ancak geri vermediğini ileri sürerek, fazla ödemeye konu 50.000.000 TL.nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, fazla para almadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı kendisine fazla ödeme yapıldığını kabul etmemiştir.Aynı zamanda, davalının sorumluluğunu gerektirir nitelikte ve imzasını taşıyan herhangi bir belge de ibraz edilememiştir.
Davcının tek taraflı tuttuğu kayıt, davalı aleyhine delil teşkil edemez. Bu durumda davalıyı davacının iddiasından sorumlu tutmaya olanak yoktur. Mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekir. Ne var ki, davacı dava dilekçesinde yemin deliline dayandığından, davacıya bu konuda yemin teklifine hakke bulunduğu hatırlatılıp,sonucuna uygun karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde isteğin kabul edilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, 27.11.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.