 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/9723
Karar no : 1995/302
Tarih : 23.1.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
818/m.101
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine, ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davalı vekili avukat Kenan Yüksel gelmiş, diğer taraftan kimse gelmemiş olduğundan onun yokluğunda duruşmaya başlanılmış ve hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlenildikten sonra karar için başka güne bırakılmıştı. Bu kez temyiz dilekçesinin süresinde olduğu saptanarak dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalıdan daire satın aldığını, dairenin sözleşmede belirtilen sürede teslim edilmediğini öne sürerek ödediği 70.000 markın satış bedeli ile 4099,66 mark işlemiş faizinin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, 74099,66 markın davalıdan aynen veya fiili ödeme günündeki rayice göre, Türk Parası olarak dava tarihinden itibaren %54 iskonto faiziyle tahsiline karar verilmiştir. Hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Taraflar arasındaki akdi ilişki, 3.3.1988 tarihinde vücut bulmuştur. Bu durumda 23.11.1990 tarihinde yürürlüğe giren, 3678 sayılı yasanın uygulanmasına yer yoktur. Oysa Mahkeme, bu yasayı uygular biçimde hüküm vermiştir. Bu durumda davacı, dava tarihindeki 70000 Alman Markının Türk Parası karşılığı üzerinden, tutarını isteme hakkına sahiptir. Davacının, B.K.nun 101. maddesi uyarınca, dava tarihinden evvel davalıyı temerrüde düşürdüğü, davalının yazdığı mektuptan anlaşılmış ise de, dava tarihindeki kur üzerinden asıl alacak saptanıp hükmedilmesi karşısında, dava tarihinden itibaren faizin yürütülmesi gerekir. Mahkemece bu hususun gözönüne alınmaması, usul ve yasaya aykırıdır. Bozma nedenidir.
SONUÇ : 1. bentte açıklanan nedenlerle, davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle, temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, 250.000 lira duruşma avukatlık parasının davacıdan alınarak davalıya ödenmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 23.1.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.