 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1991/4165
K: 1991/5896
T: 21.05.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı; taşınmazın kiracısı olan davalının kira dönemi sonunda kendiliğinden çıkmadığından sulh hukuk mahkemesine açılan davada verilen tahliye kararının icra yoluyla infazı suretiyle çıkarıldığını ileri sürerek, kira sözleşmesinin özel şartlar bölümünde kabul edilen tahliyede gecikilen dönem için % 50 kira farkı tutarı 565. 000 liranın 226.000 lira faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davacı kiralananın ise de kira sözleşmesini üçüncü şahıs ile yaptığını o sözleşmede taraf olmayan davacının buna dayanarak tazminat istemeyeceğini, bu nedenle davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; savunma doğrultusunda davanın reddi karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında evvelce cereyan eden ve kesinleşen ihtiyaç nedeniyle tahliye davası dosyasında davacı, taşınmazı için davalının üçüncü kişi ile yapmış olduğu kira akdine dayanarak dava açmış ve davalının tahliyesine karar verilmiştir. Böylece taşınmazın maliki olan davacı, anılan dava ile kiralayan sıfatını da kazanmıştır. Kira sözleşmesinde adı yazılı kiralayan Abdurrezzak A. davacının babasıdır. Tahliye davasını açan davacının, kira aktinin tarafı olduğu artık tahliye kararı ile sabit olmuştur. Öyleyse mahkemece davanın esası incelenerek sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken davanın aktif husumet yönünden reddi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın açıklanan nedenle davacı yararına BOZULMASINA 21.5.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.