 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1990/9206
K: 1991/1006
T: 04.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, davalıdan satın aldığı 94-95 ve 96 no.lu bağımsız bölümler için yapılan tapu işleminden ayrı olarak düzenlenen 29.12.1987 günlü harici sözleşmeye dayanarak, teslimdeki 4 aylık gecikme nedeni ile 60.000.000 lira tazminatın hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, sair itirazlarından başka sözleşmenin geçersiz olduğunu, davacının bu sözleşmeye dayanarak istekte bulunamayacağını savunmuş; mahkemece de geçersiz sözleşmedeki gecikme tazminatı taahhüdünün de geçersiz olduğu gerekçesi ile dava reddedilmiştir.
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Yanlar arasında 29.12.1987 gününde düzenlenen ve davacıya 3 dükkanın satışına ilişkin harici sözleşme, yasaların öngördüğü biçimde yapılmadığından şekil yönünden geçersizdir. Ne var ki dava konusu 3 dükkan daha sonra ve 17.8.1988 gününde arsa paylı tapuları verilmek suretiyle kayden de davacıya intikal etmiş ve böylece önceki harici satış sözleşmesine geçerlilik tanınmıştır. Bu durumda davalının 29.12.1987 günlü harici sözleşmenin geççersizliğini öne sürerek koşullarını yerine getirmekten kaçınması dürüstlük kurallarına ve MK. m. 2 hükümlerine aykırıdır. Davalı geçersiz sözleşmeyi kabullenip tapusunu da davacıya aktardığına göre sözleşme hükümlerinin icrasından imtina edemez. Aksine davranış MK. m. 2'ye ters düşer.
Mahkemece bütün bu yönler gözetilerek istek üzerinde durulacak yerde, yazılı düşüncelerle davanın reddedilmiş olması yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın gösterilen nedenle davacı yararına BOZULMASINA, 4.2.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.