 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1990/6012
K: 1991/337
T: 17.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki ortaklığın feshi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılardan Hüseyin Ç. avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, iş makinaları olarak davalılarla adi ortaklık kurduklarını, uzun süre çalıştıklarını, artık ayrılmak istediğini ileri sürerek, adi ortaklığın feshi ve tasfiyesine karar verilmesini istemiştir.
Davalılardan Mehmet K. ortaklığın devamına imkan kalmadığını bildirmiş; diğer davalı Hüseyin Ç. ise; iş makinalarıyla davacının ilgisi bulunmadığını, taraflar adına müşterek mülkiyet olarak tapuda kayıtlı taşınmazın şuf'a hakkı gözetilerek satışının kendisine yapılmasını istemiştir.
Mahkemece, adi ortaklığın feshine, menkullerin 1/3 oranında, taşınmazın tapudaki payları oranında tasfiyesinin sağlanmasına karar verilmiş, hüküm davalı Hüseyin Ç. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre hükmü temyiz eden davalılardan Hüseyin Ç.'ın aşağıdaki bendi kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2. Tarafların adi ortaklık konusu yaptıkları taşınmaz, davacı v edavalılar ile dava dışı başka bir kiş iüzerinde müşterek mülkiyet olarak tapuda kayıtlıdır. Taşınmazın mülkiyetinin adi ortaklığa tahsis edilmesi söz konusu değildir. sdaece taşınmazın kullanılması ortaklığa tahsis edilmiştir. Bu nedenle davadışı kişinin hissedar olduğ utaşınmazın da tasfiyesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ : 1. bent gereğince davalılardan Hüseyin Ç.'ın temyiz itirazlarının reddiyle temyiz olunan kararın 2. bentte gösterilen nedenle BOZULMASINA, 17.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.