 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1990/5794
K: 1991/194
T: 14.01.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı TEK, davalıların murisinin elektrik tüketim tutarı 6.965.525 TL. borcu bulunduğunu ileri sürerek bu miktarın dava tarihinden itibaren TTK.nun 1461. maddesine göre işleyecek banka iskonto faizi ile birlikte tahsilini istemiştir.
Davalılar, davacının talep ettiği bedelin murislerinin borcu olmadığını, bu nedenle davanın reddi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece: alacağın % 30 faizi ile birlite tahsiline karar verilmiş; hüküm davacı tarafından faiz yönünden temyiz edilmiştir.
Davacı TEK, Kamu İktisadi Teşebbüsü olarak tacirdir. Yaptığı işlemler ticari iş niteliğindedir. 4.12.1984 günlü ve 3095 sayılı "Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun"un 2. maddesinin 3. fıkrası gereğince ticari işlerde temerrüt faizi T.C. Merkez Bankası'nın kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faiz oranına göre istenebilir. Davacı da bu şekilde faize hükmedilmesini istemiştir.
Öyleyse mahkemece 19.9.1988 tarihinde Merkez Bankası'na kısa vadeli krediler için öngördüğü reeskont faiz oranının neden ibaret olduğunun sorularak bu oran üzerinden faize hükmedilmesi gerekirken mahkemece gerekçesi ve dayanağı gösterilmeden adi işlere uygulanmakta olan % 30 üzerinden faize hükmedilmesi usule ve yasaya aykırı olduğundan hüküm bu yönden bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın açıklanan nedenle davacı yararına BOZULMASINA 14.1.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.
