 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1989/7985
K: 1990/3445
T: 10.05.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı, 1988 yılında davalı şiketin Libya'daki şantiyelerinde işçi olarak çalıştığını, Türkiye'ye dönerken, Libya yasaları gereği parasının tamamını dışarı çıkaramadığından davalı şirket tarafından Türkiye'ye ödenmek üzere davalıya Libya'da emaneten bıraktığını davalının sözkonusu parayı TÜrkiye'de kendisine ödemediği gibi, yaptığı takibede itiraz ettiğini öne sürerek itirazın iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı paranın emanetten bırakıldığını ancak, Libya yasalarındaki kısıtlamalar nedeniyle kendilerinin de bu parayı dışarı çıkarma yetkileri bulunmadığını, davacının parayı ancak Libya'da alabileceğini savunmuştur.
Mahkemece, iş mahkemesinin görevli olduğu kabul edilerek dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık hizmet akdinden doğmayıp, hizmet akdinin bitiminden sonra, davacının Libya yasalarındaki kısıtlamalar nedeniyle dışarı çıkaramadığı parasını emaneten bıraktığı şirketten Türkiye'de karşılığını alamamasından kaynaklanmaktadır. Vedia akdi iş akdinden bağımsız olarak düzenlendiğinden uyuşmazlığın bu akit hükümlerine göre çözülmesi gerekir. Bu itibarla davanın Asliye Hukuk Mahkemesinde görülüp sonuçlanması zorunludur. Mahkemece bu yön gözetilmeden görevsizlik kararı verilmesi usule aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 10.5.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.