 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1989/7200
K: 1990/2626
T: 03.04.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılyaması sonunda ; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, davalı kiracının ödemediği 8 aylık kira parası 1.000.000 TL sının tahsilini istemiştir.
Davalı davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı 5.7.1989 tarihli dilekçesinin 6. bendinde kiralananı Mbart 1987 tarihinde tahliye ettiğini savunmuştur. Mahkemece taraf tanıkları dinlenerek, davalının iddia edilen dönemde mecurda oturduğu kesin olarak saptanamadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir. Oysa dilenen tanıklar sadece davalının kiralananı terk etmesi olgusunu açıklamışlardır. Kaldı ki kira sözleşmesinin karşılıklı olarak fesih edilmiş olduğu yazılı delille ispat edilebilir ve bu konuda beyyine külfeti davalı kiracıya düşer. Davalı akdi fesih ettiğini yasal delillerle kanıtlıyamamıştır. Mücerret kiralananın tahliye edilmiş olması akdin hukuken fesih edilmiş olduğunun kabulü gerektirmez. Bu durumda davalı kiracı kural olarak sözleşme ile bağlıdır ve kira parasından sorumludur.
Davalının mecuru tek taraflı olarak tahliye etmesi, haklı fesih değil, sözleşmeye aykırı davranış sayılır ve kiralayanın bu yüzden uğradığı uzararı tazmin etmesi gerekir. Buda kira süresi sonuna kadar ödenmeyen kira paralarından oluşur. Öyle ise, öncelikle taraflar arasındaki kira sözleşmesinin süresi saptanmalı ve tarafların bu husustaki delilleri toplanmalıdır. Bundan sonra, davacının, davalı tarafından mecuru boşalttığını hangi tarihte öğrenmiş olduğu araştırılarak, öğrendiği tarihten itibaren davacı BK. 98. maddesi delaletiyle 44. maddesi gereğince zararının artmasını önlemek için gerekli çabayı göstermek zorunda olduğundan, davacının, tahliyeyi öğrendiği tarihten itibaren normal olarak ne kadar sürede bu taşınmazı kiraya verebileceği hususu bilirkişi aracılığı ile tesbit edilmeli, kira süresinin sona ereceği tarihi geçmemek üzere, bu süre ile sınrılı kira parasına hükmedilmelidir. Mahkemece eksik inceleme ile davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıkanan nedenlerle davacı yararına BOZULMASINA, istek halinde peşin harcın iadesine, 3.4.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.