 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1989/6448
K: 1990/1251
T: 22.02.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı kurum vekili, davalının 1985-86-87 yıllarına ait 12 aylık dönemle ilgili tahakkuk etmiş olan elektrik faturalarını ödemediğinden bu dönemlere ait elektrik borcu, gecikme zammı, KDV ve temerrüt faizi olarak toplam 5.834.265 TL. nın yasal faizi ile birlikte ödetilmesini istemiştir.
Davalı vekili, yapılan ihbarların müvekkilline tebliğ edilmediğini, temerrüt koşulları oluşmadığından ve ayrıca müvekkilinin iflas durumunda bulunduğundan talep edilen gecikme zammı ve temerrüt faizinin reddini istemiştir.
Mahkeme, fatura bedelleri toplamı olan 1.907.605 TL. elektrik tüketim borcu ile bu borca ait 194.812 TL. KDV alacağının temerrüt faizi ve gecikme zammı talebinin reddine karar vermiştir.
Davacı vekili, gecikme zammı talebinin yerinde olması nedeniyle hükmü temyiz etmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Taraflar arasındaki uyuşmazlık elektrik satımından kaynaklanmaktadır. Davacı elektrik satımına ait fatura, bedellerinin zamanında ödenmediğinden dolayı gecikme zammının da tahsilini istemektedir.
Faturaların arkasında gecikme zammının tahsil edileceği açıkça yazılıdır. Gecikme zammı faiz niteliğinde olmadığından müflis ve onun yerine geçen iflas idaresinden istenebilir. Bu itibarla 3.3.1989 günlü bilirkişi raporunda belirtilen 1.948.116 TL. gecikme zammına da hükmedilmesi gerekirken bu bölüm isteğin de reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerle davacı yararına BOZULMASINA, 22.2.1990 gününde oybirliğiyle karar verildi.