 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1989/2751
K: 1989/5590
T: 05.10.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki vasıtanın iadesi ve alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne ve kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Birleşen davaların ilkiyle davacı Selahattin A. arabasını ariyet olarak davalıya bıraktığını; davalı ise, arabayı satın aldığını iddia ile geri vermediğini öne sürerek arabanın aynen teslimini veya bedeli 3.350.000 liranın ödetilmesini istemiştir.
2. davada davacı Sami D., davalı Selahattin'in birinci davaya konu aracı harici sözleşme ile kendisine satıp teslim ettikten sonra, danışıklı olarak bir yakınını kendisinden alacaklı gösterip araba üzerine haciz koydurduğunu öne sürerek arabanın kendisine aidiyetinin tesbitini ve 3.000.000 TL. manevi tazminatın ödetilmesini istemiştir.
Mahkemece 2. davanın reddine, aracın davacı Selahattin A.'a teslimine, 2.500.000 TL satış bedelinin davacı Selahattin'den alınmasına ve bu miktar için araba üzerinde hapis hakkı tanınmasına karar verilmiş, hüküm davacı Selahattin A. tarafından temyiz edilmiştir.
1 - (...)
2 - Kararda 1987/82 sayılı dosyada davalı mevkiinde bulunan Selahattin A.'dan 147.000 lira avukatlık ücretinin ve 57.000 lira harcın alınmasına karar verilmiştir. Oysa aracın iadesi karşılığı, Sami D.'in para iadesine ilişkin bir davası bulunmamaktadır. Burada 2.150.000 liranın Sami D.'e iadesine karar verilmesi, geçersiz sözleşme dolayısıyla Selahattin A. tarafından vasıtanın iadesi için açılmış olan davada aracın Selahattin A'a geri verilmesinin bir koşulu olmasına dayanmaktadır. Geçersiz sözleşmede taraflar karşılıklı olarak ve aynı zamanda aldıklarını geri vermekle yükümlüdürler. Bu nedenlerle 1987/82 sayılı dosyada Selahattin (A.)'dan 147.500 lira avukatlık ücreti alınmasına karar verilmesi doğru değildir. Çünkü 1987/82 sayılı davayı Sami D. Tümüyle kaybetmiş durumdadır. Öte yandan alınması gereken red harcından da Selahattin A. sorumlu değildir. Kararın bu yönlerden bozulması gerekir. Ne var ki bu konuda yeniden karar verilmesi duruşma yapılmasına ihtiyaç gösterdiğinden, karar HUMK. 438/7. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır. Bu amaçla kararın hüküm fıkrasının 1987/82 esasına kayıtlı dava ilgili açıklama kısmındaki (147.500 lira avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine) cümlesinin karardan çıkarılmasına, keza aynı kısımdaki (57.00 lira harcın davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine) cümlesinin de karardan çıkarılmasına, bu cümle yerine (3500 lira red harcının peşin harçtan düşülmesine) cümlesinin yazılmasına ve kararın düzeltilmiş biçimiyle onanmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı 1. bent gereğince diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent gereğince kararın düzeltilerek ONANMASINA, 5.10.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.