 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1988/923
K: 1988/2051
T: 08.04.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, mülkiyeti davalı ile kızkardeşine ait birahanenin % 50 hissesinin müvekkiline ait % 50 hissesinin de davalılara ait olduğunu, 12.3.1982 tarihli adi şirket mukavelesi ile işletildiğini, birahanenin Efes Pilsen birası satması nedeniyle bu binanın sahibi şirket tarafından müesseseye 7.500.000 TL. hibe yapıldığını bu parayı ortaklardan davalı Hüseyin'in tahsil ettiğini, bunun yarı hissesinin müvekkiline ait olduğunu, istemelerine rağmen davalıların vermediklerini ileri sürerek 3.750.000 TL.nin davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, sözkonusu paranın davalı Hüseyin'in şahsına verildiğini ortaklığın geçici olduğunu 12.3.1987 tarihinde ortaklığın son bulduğunu, Efes Pilsen bu parayı 5 yıl kendi ürününü satma karşılığında davalı mal sahibine verdiğini, davalı taahhüdünü yerine getirmediği takdirde Efes Pilsen'e 25.000.000 TL. ödemeyi vaad ettiğini, davacının böyle bir taahhüt altına girmediğini ileri sürerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, dava reddedilmiştir.
Hüküm davacı tarafça temyiz edilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2 - Taraflar arasında beş yıl süreli olarak 12.3.1982 tarihinde kurulmuş olan adi ortaklık 12.3.1987 tarihinde son bulmuştur. Davalı Hüseyin ile Erciyas Biracılık A.Ş. arasındaki sözleşme ise 13.11.1985 tarihinde yapılmıştır. Bu sözleşmenin süresi beş yıldır. Sözleşmede davalı, ortaklık konusu işyerinde biracılık şirketine ait Efes Pilsen birası ve mamülleri satmayı ve başkasına ait bira satmamayı taahhüt etmiştir ve karşılığında dava konusu 7.500.000 lirayı almıştır. Davalı, davacı ile şirketi temsile yetkilidir. Biracılık şirketiyle sözleşmeyi şahsı adına imzalamıştır. Sözleşmede sözü edilen bonoyu da şahsı adına taahhüt olarak vermiştir. Ancak biracılık şirketine karşı yüklendiği taahhüdü ortaklık sona erinceye kadar ortaklığa ait işyerinde gerçekleştirmiştir. Bu sözleşme karşılığında biracılık şirketinden 7.500.000 lira aldığı ihtilafsızdır. Bu durumda davalı 13.11.1985 tarihinden şirketin sona erdiği 12.3.1987 tarihine kadar ortaklık işyerini bu taahhüdün yerine getirilmesi için fiilen kullanmış ve ortaklık işyerinden yararlanmıştır. Davacı ortak 5 yıllık süre için ödenmiş 7,5 milyon liradan 13.11.1985 ila 12.3.1987 tarihleri arasında 1 yıl 3 ay 29 günlük süreye isabet eden miktarının 1/2'sini davalıdan talebe yetkilidir. Mahkemece bu yönler gözetilmeden karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Kararın bu nedenle bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan 1. bent gereğince davacının sair temyiz itirazlarının reddine, temyiz olunan kararın 2. bentte açıklanan nedenle davacı yararına BOZULMASINA, istek olursa peşin harcın iadesine, 8.4.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.