DAVA  :  Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü  :

 

KARAR  :  Davacılar, kendilerine ait Nevabat Köyündeki 7000 m2 lik arazi içindeki taşınmaz ve müştemilatının davalı şirkete irtibat bürosu ve depo olarak 1.4.1984 tarihli kira sözleşmesi ile yıllığı 3.600.000 TL.'dan kiraya verildini,  kira parasının peşin ödendiğini, 1.4.1985 tarihinde aktin yenilendiğini, 4.800.000 TL. kira parasının da peşin ödendiğini, yine taraflardan birinin feshi ihbar etmemesi sebebiyle kira süresinin 1 yıl daha uzatılmış olduğunu, buna göre (1.4.1987 dönemi için) yıllık 6.240.000 TL.kira bedelinin peşin ödenmesi gerekirken aylık 520.000 TL.'dan 3 aylık kira bedeli 1.560.000 TL.'nın bankaya bloke edildiğini ileri sürerek, bakiye 4.680.000 TL. kira alacağının davalıdan alınmasını istemiştir.

Davalı, 1986 yılında 30 Haziran'dan sonra kiralanana ihtiyaç kalmayacağından yeni sözleşme yapılmadığını, bu durumun davacılara sözlü olarak bildirlidiğini, kiralananın boşaltıldığını, bu nedenle sadece 3 aylık kira parası gönderildiğini, davacı tarafından alınarak fesih beyanının zımmen de kabul edildiğini, öte yandan kira aktinin 30.6.1986 tarihinde son bulacağının 22.5.1986 tarihinde yazılı olarak da bildirildiğini, davacının taşınmazın yeniden, kiraya verilmesi için girişimde bulunmadığının tesbit ettirildiğini savunarak bir yıllık kira bedelinin istenmesinin yersiz olduğundan davanın reddini istemiştir.

Mahkemece, kira süresinin bitme tarihinden sonraki süre içerisinde davalının davacılara ait taşınmazda kiracı olarak bulundukları ve kira bitim tarihinden itibaren, kira sözleşmesinin bir yıl müddetle uzamış bulunması nedeniyle ve kira mukavelesinin süresi içerisinde sona erdirilmiş olduğu hususunda davalı vekili tarafından yazılı bir delilin de ibraz edilmemiş olduğu hususunda davalı vekili tarafından yazılı bir delilin de ibraz edilmemiş olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Davalı savunmasında davacının yeri yeniden kiraya vermek için çaba sarfetmediğini ve zararın artmasına neden olduğunu, indirim yapılması gerektiğini öne sürmüştür. Gerçekten BK.'nun 98 inci maddesi aracılığıyla uygulanması gereken BK'nun 44 üncü maddesi gereğince alacaklının eylemi sonucu artmış olan zarar miktarından borçlu sorumlu tutulamaz. Davacı alacaklı tahliyeden sonra bu yeri yeniden kiraya vermek için girişimde bulunmak ve çaba göstermekle yükümlüdür. Bu yönden mahkemece bilirkişi aracılığıyla tarafların ve olayın özelliğine göre, davacının bu yeri tahliyeden sonra ne kadar süre içinde yeniden kiraya verebileceği tesbit edilerek, davalı kiracının bu süreye münhasır olmak üzere kira bedelini ödemekle yükümlü olduğunun kabulü gerekir. Bu yön gözetilmeden eksik inceleme ile ödetmeye karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.

 

SONUÇ  :  Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA, 13.12.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972