 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1988/4317
K: 1988/5819
T: 01.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu :
KARAR : Alman uyruklu olan davacı, davalıyı Türkiye'nin çeşitli yerlerinde mantar toplaması için vekil tayin ettiğini ve ayrıca teminat olarak 1.500.000 TL. para verdiğini, aradaki vekalet ilişkisi bitmiş olmasına rağmen davalının parayı ve almış olduğu malzemeleri iade etmediğini belirterek malzemenin aynen, olmadığı takdirde dava tarihindeki bedelinin 1.500.000 TL. ile birlikte tahsilini istemiştir.
Davalı davacı ile hesaplaşmadıklarını, harcamaları nedeniyle davacıdan alacaklı olduğunu savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1 - 2675 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanunun 32 nci maddesi gereğince Türk Mahkemesinde dava açan yabancı gerçek kişiler yargılama ve takip giderleri ile karşı tarafın zarar ve ziyanını karşılamak üzere mahkemenin belirleyeceği teminatı göstermek zorundadırlar. Aynı maddenin 2 nci fıkrasında, mahkemenin karşılıklılık esasına göre dava açan yabancıyı teminat göstermekten muaf tutabileceği hükmü yer almıştır. Bu yön kamu düzeni ile ilgili olup mahkemece re'sen gözönüne alınır. Davacı Alman uyrukludur. Karşılıklılık esasına göre muafiyetten yararlanmadığı takdirde teminatın yatırtılarak davaya devam olunması, aksi takdirde HUMK.'nun 99 ve 409 uncu maddelerine göre işlem yapılması gerekir. Bu yönler gözetilmeden işin esasına girilmesi bozmayı gerektirir.
2 - Bozma nedenine göre sair itirazların incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, 1.12.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.