 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1988/400
K: 1988/990
T: 23.02.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, kadın berberi olduğunu, davalının da eski müşterisi olup, aralarındaki samimi ilişkiden istifade ederek kendisinden 400.000 TL. nakit borç para aldığını, bu borca karşılık verilen çek'in ise karşılıksız çıktığını, bu konuda yapılan icra takibine itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptalini, 400.000 TL.'nın icra inkar tazminatı ile birlikte davalıdan alınmasını istemiştir.
Davalı, davacının bu konuda kendilerine husumet yöneltemeyeceğini, çek'in hatır çeki olarak verildiğini, taraflar arasında alacak ve borç ilişkisi bulunmadığını ve çek'in kambiyo senedi niteliğinde olmadığını savunmuştur. Mahkemece, olayın mahiyeti ve tüm dosya kapsamı gözönünde tutularak davacıya re'sen yemin teklif olunmuş ve davacının bu konuda eda ettiği yemine göre davanın kabulüne kara verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz olunmuştur.
Dava konusu çek'in davalı tarafından davacıya verildiği kabul edilmektedir. Ne var ki davalı bu çek'in borç karşılığı olmadığını, hatır çeki olarak verildiğini ileri sürmüştür. Dayanılan belge çek niteliğinde değildir. Davacının, davalıdan çekte yazılı miktarda alacaklı olduğunun delili olarak kabul edilemez. Ancak çekin davacıya verildiği kabul edildiğine göre, dayanılan havale belgesi davada ileri sürülen ödünç ilişkisi yönünden yazılı delil başlangıcı niteliğindedir. Bu nedenle olayda tanık dinlenebilir. burada ödünç ilişkisini ispat yükü davacıya düşmektedir. Mahkemece bu hususta davacının göstereceği deliler ve davalının karşı delilleri toplayarak ortaya çıkacak sonucu göre bir karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde davanın kabulü doğru bulunmadığından hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı davalı yararına BOZULMASINA, 23.2.1988 gününde oybirliğiyla karar verildi.