 |
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1988/2525
K: 1988/4121
T: 22.09.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı, muhafaza etmesi için emaneten davalıya verdiği altınların davalı tarafından iade edilmediğini belirterek altınların iadesini istemiştir.
Davalı, hapiste bulunduğu sırada davacı için yaptığı masrafların karşılığı olarak altınların kendisine verildiğini savunarak davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davalı, davacıdan altınları aldığını, ancak bunun kendisine emanet olarak değil davacı için yapmış olduğu giderler karşılığında verildiğini öne sürmüştür. Bu durumda uyuşmazlığın çözümü iddia edildiği gibi altınların davalıya emanet olarak verilip verilmediğinin belirlenmesine bağlıdır. Davalı savunmasında gerekçeli inkar da bulunduğundan öne sürülen vedia sözleşmesini isbatla davacı yükümlüdür. İşin miktar ve değerine göre burada davacının, emanet ilişkisini tanıkla değil yasal delillerle isbat etmesi gerekir. Bu konuda davacı yazılı bir belge ibraz edememiştir. Ancak dava dilekçesinde sair delil sözleriyle yemin deliline de dayanmış olduğundan davacıya yemin teklif hakkı mevcuttur. Bu hakkı davacıya hatırlatılarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi yasaya uygun değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir.
SONUÇ : Yukarıda belirtilen nedenle kararın davacı yararına BOZULMASINA, istek olursa peşin harcın iadesine, 22.9.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.