Habip vekili ile Aydın Belediye Başkanlığı vekili aralarındaki dava hakkında, (Aydın 1. Asliye Hukuk Hakimliği)nden verilen 9.5.1986 tarih ve 776-433 sayılı hükmü, Dairenin 1 1.1 1.1987 tarih ve 4245/5473 sayılı ilamiyle onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde davacı avukatı tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşuldu:

Davacı, 26.7.1983 günlü sözleşme ile 20.9.1982 ile 20.9.1985 arası (3 yıl) için kiraladığı işyerini, 20.8.1983 günlü dilekçe ile davalıya askerlik görevi nedeni ile tahliye etmek istediğini duyurmuş ve bu yeri 19.9.1983 gününde davalı emrine tahsis etmiş olduğu halde, hakkında 2. kira yılı için 1.570.000 lira üzerinden takip yapıldığından böyle bir borcu olmadığının tesbitine karar verilmesini istemiştir.

Davalı belediye, tasarrufunun yasaya uygun olduğunu, alacağın sözleşmeden doğduğunu savunmuştur.

Mahkemece, davacının fesih iradesinin kayıtsız şartsız benimsenmediği, fesih için öne sürülen şart gerçekleşmediğinden kira sözleşmesinin devam ettiği, tek yanlı irade ile sona erdirilemeyeceği, davalının alacağında haklı olduğu gerekçesi ile dava reddedilmiş, karar davacının temyiz istemi üzerine dairece onanmıştır.

Bu kez davacı, karar düzeltme isteğinde bulunmuştur.

Sözleşme 26.7.1983 tarihlidir. 2490 sayılı Yasanın 1. maddesi gereğince davalı belediye tarafından yapılmış olan sözleşmeye, anılan yasa hükümlerinin uygulanması gerekir. Davacı 23.8.1983 gününde vatani vazifesinden dolayı dükkanı 19.9.1983 tarihinden itibaren bırakmak zorunda olduğunu bildirmiştir. Sözleşmesi 20.9.1985 gününde bitmektedir. Davacının kira sözleşmesine bu suretle aykırı~davranması ve süreden önce yeri boşaltması durumunda olayda özel nitelikteki 2490 sayılı Yasanın 51. maddesinin uygulanması ve idarenin davacının sözleşmeye aykırı davranmasının tahakkukundan sonra sözleşmeyi feshederek 2. defa ihaleye çıkarıp bir fark olursa davacıdan. bunu talep etmesi gerekir.

Bu durumda, davalı idarenin 2. yıl kira parasını istemeye hakkı yoktur. Ne var ki, dosyadaki açıklamalardan ve delillerden, davacının bu yeri gerçekten dilekçesinde bildirdiği 19.9.1983 tarihinde boşaltarak davalının emrine tahsis edip etmediği anlaşılamamaktadır. Davacı yeri boşalttığı ve davalının emrine tahsis ettiği. tarihe kadar sözleşme uyarınca kira parasından sorumlu tutulmak gerekir.O halde, mahkemece bu yön araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, 2490 sayılı Yasa hükümleri dikkate alınmadan ve eksik soruşturma ile davanın reddine karar verilmiş olması yasaya aykırıdır.

Mahkeme kararı bu nedenle bozulacak yerde dairece yanılma sonucu onandığı anlaşıldığından, gösterilen nedenlerle, onanma kararı kaldırılmalı ve mahkeme kararı bozulmalıdır.

Sonuç : Davacının karar düzeltme isteğinin kabulüne, dairemizin 11.11.1987 gün ve 4245 esas, 5473 karar sayılı onama kararı kaldırılarak mahkeme hükmünün gösterilen nedenlerle (BOZULMASINA), 2700 TL peşin harç ile evvelce alınan 1500 lira onama harcının iadesine, 15.2.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972