 |
T.C
YARGITAY
12. HUKUK DAİRESİ
E: 2004/6352
K: 2004/10623
T: 29.04.2004
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- TAHSİL HARCI
- MÜKELLEFİYET
492 s. HarçK/37 2004 s. İİK/15
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mercii kararının müddeti içinde temyizen tetkikinin alacaklı vekilince istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü.
Medeni Usul Hukukunda olduğu gibi, İcra Hukukunda da harç ve giderler sonuçta haksız çıkan tarafa yükletilir. Harç, yapılan bir hizmet karşılığı olarak Devletin aldığı bir paradır. Tahsil harcı da, bu amaca yönelik olup ve alacaklıya tediye sırasında ödendiğine göre, takip masrafları çıkarıldıktan sonra geri kalan miktar üzerinden hesaplanması gerekir. Çünkü Alacaklıya yapılan hizmet, kendisine yapılan ödeme kadardır.
Ayrıca, Harçlar Kanunu'nun 28/b ve (1) sayılı tarifenin B/1-3, maddelerine göre tahsil harcı, tahsil olunan paradan alınacaktır. İÎK.nun 15. maddesine göre de, Kanunda aksi yazılı değilse bütün harç ve masraflar borçluya ait olup, neticede ayrıca hüküm ve takibe hacet kalmaksızın tahsil olunur. Sadece cezaevi harcı 2548 sayılı Yasa'nın 1/2 maddesi gereğince borçluya yükletilemez, bu harcın yükümlüsü alacaklıdır.
Somut olaya gelince;
Alacaklı tarafından taşınmazlar dosya alacağına mahsuben satın alınmıştır. Dosya borcunun tamamının ödenmediği tesbit edildiğine göre, sorumlusu borçlu olan tahsil harcının alacaklıya iadesi gerekir. Dairemizin yerleşik uygulaması bu yöndedir. Tahsil harcının mükellefi borçlu olduğundan, İİK.nun 15. maddesi gereğince ayrıca hüküm ve ayrı bir takibe gerek kalmaksızın yapılan takipte tahsil harcı yönünden muhtıra çıkarılmak suretiyle bunun borçludan istenmesi, sonuç alınamadığı taktirde harcın tahsili için Harçlar Kanunu'nun 37. maddesine göre ilgili Vergi Dairesine yazı yazılması gerekli ve yeterlidir. O halde, şikâyetin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddi isabetsizdir.
SONUÇ: Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mercii kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K.nun 428.maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 29.04.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.