 |
T.C
YARGITAY
12. HUKUK DAİRESİ
E: 2004/12672
K: 2004/16456
T: 22.06.2004
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- BELEDİYE MALLARININ HACZİ
- KAMUYA TAHSİS EDİLEN BELEDİYE MALLARI
1580 s. BelediyeK/19
Yukanda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkikinin davalı vekilince istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü.
1580 sayılı Belediye Kanunu'nun 19/7. maddesi gereğince Belediyelerin (umuma ait akar olmayan açık ve kapalı mahalleri) ve ayrıca (Belediyelere yasalarla verilen paylar ile vergi, resim ve harçlar) belediyelerin 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre tahsili gereken borçları dışında haczedilemez. Ayrıca, Belediye Encümeni tarafından kamuya tahsisine karar verilen belediye mallarının da idari nitelikteki bu karar kaldırılmadığı sürece haczi mümkün değildir. Bundan başka yine belediyelerin "Kendiliğinden kamuya tahsisli" taşınır ve taşınmaz mallarının kamuya tahsis kararma gerek bulunmadan haczedilemeyecekleri yerleşik Yargıtay içtihatları ile kabul edilmiştir.
Ayrıca Belediye Meclisi tarafından verilen kamuya tahsis kararının, bu karardan önceki hacizlere uygulanması mümkün değildir. Somut olayda kamuya tahsis karan 9.4.2004 tarihinde verildiği için şikayet konusu adilen ve daha önce uygulanan hacizler yönünden anılan karar gerekçe gösterilerek hacizlerin kaldırılması talep edilemez. Bu nedenle yukandaki ilkeye aykırı olarak hüküm tesisi Yasaya aykırıdır. Mahkemece yapılacak iş, haczedilen banka hesaplarının dökümünü getirtmek, bu hesaplara hangi paraların yatırıldığını belirlemek, taşınır ve taşınmazların niteliği araştırılıp tespit etmek ve bunların vergi, resim, harç, İller Bankası payı, cenaze arabası, çöp arabası, ambulans, mezarlık, su kuyusu, spor alanları gibi kamuya tahsis kararma gerek olmadan kendiliğinden haczedilemeyecek mallardan olup olmadıkları saptanarak sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ: Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İ.İ.K. 366 ve H.U.M.K. nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 22.06.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.