 |
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 2002/4914
K: 2002/6070
T: 25.3.2002
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
· MAAŞ VE ÜCRETLERİN HACZİ
· HACZE SEBEP İLAMIN BOZULMASI
ÖZET: Maaş ve ücret haczine sebep olan karar Yargıtayca
bozulduğu takdirde haciz kaldırılmamalı; ancak, bir muhafaza işlemi olan maaş ve ücret kesilmesi durdurulmalıdır.
(2004 s. İİK. m. 40, 83, 355)
Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki Borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
Maaş ve ücretlerin haczi ve sonuçları İİK.nun 83, 355 ve sonraki maddelerinde düzenlenmiştir. Anılan maddelerin içeriğine göre bunlarla ilgili hacizler, niteliği ve infazındaki özellik yönünden genel haciz uygulamasına göre farklılık gösterir. Gerçekten genel haciz kararı tek işlemle infaz olunduğu halde, maaş ve ücret hacizleri belli süreler içinde tekrarlanır, infaz işlemi ise doğrudan doğruya icra memuru tarafından değil, Onun adına borçlunun çalıştığı yerde bulunan ve icra dairesinin bu yoldaki tebliğini alan kanuni muhatap tarafından yerine getirilir. Bu suretle maaş ve ücretten yasanın öngördüğü kurallara göre yapılan kesintiler doğrudan icra dairesine gönderilmekte ve Dairece icra veznesine alınmaktadır. Açıklandığı üzere, haciz kararı verilmesi ve bunun icrası için kanuni muhatabına tebliği, ücretlerden kesinti yapılması, kesilen paranın icra veznesine alınması birbirine bağlı ve fakat ayrı nitelikli işlemlerdir. Maaştan kesinti yapılması bir icra işlemi olmaktan ziyade (bir muhafaza işlemi) olarak nitelendirilmelidir. İİK.nun 40 maddesi (bir ilamın nakzı icra muamelesini olduğu yerde durdurur) hükmünü taşıdığına göre, maaş ve ücret haczine sebep olan karar Yargıtay'ca bozulduğu takdirde haciz kaldırılmamalı ancak, bir muhafaza işlemi olan maaş ve ücret kesilmesi durdurulmalıdır. O halde, Mercice şikayetin bu bölümünün yukarıdaki ilkelere göre. sonuçlandırılması gerekirken, kesintiye devam edilerek paranın veznede biriktirilmesine ve alacaklıya ödenmemesine karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile merci kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK.366. ve HUMK. 428.maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 25.3.2002 gününde oybirliğiyle karar verildi.