 |
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
Esas No : 1997/6727
Karar No : 1997/7229
Tarih : 19.6.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Takip dayanağı ilam uyarınca alacak kalemi olan ücret farkı ve ikramiye farkına 2822 sayılı kanunun 61/1.maddesi uyarınca faiz uygulaması gerekir. Anılan madde (toplu iş sözleşmesine dayanan eda davalarından itaya mahkum edilen taraf temerrüt tarihinden itibaren bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizi üzerinden temerrüt faizi ödemeye de mahkum edilir.) şeklinde düzenlenmiştir. Merkez bankasından gelen yazı ekinden belirtilen oranların değişik türde kredi veren bankaların kendilerine bildirdikleri en düşük ve en yüksek faiz oranları olduğu anlaşılmaktadır. İşletme kredisinin Merkez Bankası vermediğine göre bu tür kredileri veren bankalardan özellikle anılan yasa maddesinde belirtildiği gibi uygulanan işletme kredisi faizinin sorulup saptanması ve bundan sonra oluşacak duruma göre hesaplama yapılması gerekirken Merkez Bankasınca gerçek uygulama ile ilgili bulunmayan yazı ekindeki listeler göz önünde tutularak faiz hesabının yapılması ve buna dair bilirkişi raporuna dayanılması isabetsizdir.
SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazının kabulü ile merci kararının yukarıda yazılan nedenle İİK nun 366.ve HUMK.nun 428.maddesi uyarınca BOZULMASINA 19.6.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.