 |
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
Esas no : 1995/8569
Karar no : 1995/9225
Tarih : 21.06.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1) Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde ;
İİK.nun 62. maddesi gereğince borçlu itirazlarını icra dairesine bildirmek zorundadır. İcra Dairesinin yetkisine itiraz edilmediği için takip yapılan Adana İcra Dairesinin yetkisi kesinleşmiştir. İİK.nun 4. maddesi hükmüne göre ve resen yetkisizlik kararı verilecek bir husus ta sözkonusu olmadığından Merci Hakimliğinin yetkiye ilişkin kararı doğrudur. Takip dayanağı belge İİK.nun 68/1. maddesinde sayılı belgelerden olmamakla beraber borçlu tarafından icra dairesine yapılan itirazda alacağın aslına karşı çıkılmadığından bu husus bozma nedeni yapılamaz. Faize itiraza gelince; tarafların tacir olması nedeniyle takip tarihinden itibaren 3095 sayılı kanunun 2/3 maddesi gereğince reeskont faiz oranına göre faize hükmedilmesi yerinde ise de, alacaklı vekili takip talepnamesinde 233.747.426.-lira asıl alacağın tahsili için takip başlatmış, ancak harcını vererek işlemiş faizi likit olarak belirleyip talep etmemiştir. Bu nedenle mercice takip tarihine kadar % 30 üzerinden faiz hesaplanması biçimindeki karar isabetsizdir.
2)Yukarıda l nolu bendde yazılı gerekçeyle alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının incelenerek dosya kapsamına, dosyadaki kayıt ve belgelere, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına göre reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Borçlu vekilinin temyiz isteminin kısmen kabulü ile merci kararının yukarıda 1 nolu bentte yazılı nedenle İİK.366. ve HUMK.42S. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 21.6.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.