 |
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E. 1995/8526
K. 1995/8954
T. 15.6.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ASIL KİRA ALACAĞI
FAİZ ALACAĞI
MİKTARIN BELLİ OLMASI
KARAR ÖZETİ: 1- Asıl kira alacağı dışında kalan faiz ve eklentilerin ödenmemesi, temerrüde esas olmayacağından, kira parası olarak dosyaya yatırdan paranın BK.nun 84. maddesi gereğince, öncelikle faiz alacağına mahsubu mümkün değildir. Faiz ve eklentileri (ferileri) yönünden takip devam eder.
2. Borçlu, itirazında kiralanan yerin işyeri olduğunu, stopaj ve fon miktarının düşülerek net kira parasının istenebileceğini, bu durumda da faizin net kira parası üzerinden hesaı4anması gerektiğini belirttiğine göre, faize yönelik itirazında, itiraz edilen kısım ve miktar bellidir ve geçerli bir itirazdır.
(818 e. BK. m. 84)
Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki her iki taraf vekilleri tarafından istenmesi üzerine, bu işle ilgili dosya mahallinden Daireye 22.5.1995 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
1 Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; asıl kira alacağı dışında kalan faiz ve eklentilerin ödenmemesi temerrüde esas almayacağından, kira parası olarak dosyaya yatırılan paranın BK.nun 84. maddesi gereğince öncelikle faiz alacağına mahsubu mümkün değildir. Faiz ve fer'ilerin yönünden takibin devam edeceğinin tabi bulunmasına ve tarafların iddia ve savunmalarına, dosya içeriğindeki bilgi ve belgelere ve kararın gerekçesine göre alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının (REDDİNE).
2- Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının incelemesinde; borçlu itirazında kiralanan yerin işyeri bulunduğu, stopaj ve fon miktarının düşülecek net kira paranın istenebileceğini, bu durumda da faizin net kira parası üzerinden hesaplanması gerektiğini belirttiğine göre, faize yönelik itirazında, itiraz edilen kısım ve miktar bellidir. Geçerli bir itiraz olduğundan merci hakiminin aksine düşüncelerle yazılı şekilde karar vermesi isabetsizdir.
Sonuç: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile merci kararının yukarda iki nolu bentte yazılı nedenle borçlu yatarına İİK.nun 366. ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 15.6.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.