 |
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
Esas no : 1994/9331
Karar no : 1994/9260
Tarih : 21.06.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Ödeme emri borçluya 5.1.1995 tarihinde 7201 Sayılı kanunun 21. maddesine göre tebliğ edilmiştir. Borçlunun merciiye başvuru dilekçesi usulsüz tebliğ nedeniyle tebligat tarihinin şikayet yolu ile düzeltilmesi isteminden ibarettir. Dilekçede gecikmiş itirazdan söz edilmesi sonuca etkili değildir. Olayın tavsifi hakime aittir, ödeme emrinin tebliğine ilişkin tebligat parçasının incelenmesinde tebliğ işleminin 7201 Sayılı Kanunun 21.maddesine göre yapıldığı yazılı olmasına rağmen" Tebligat Tüzüğünün 28. maddesinin uygulanmadığı görülmüştür. Tüzüğün anılan maddesine göre muhatabın adresden bulunmadığı komşu, kapıcı, yönetici, zabıta amir ve memurları vs. gibi kimselerden sorulmalı, tevziat saatinden sonra adrese geldiklerinin tespit edilmesi ve bunun tebligat parçasına yazılıp tevsik edilmesi halinde 21. maddeye göre tebligat yapılabilir. Yukarıda yazılı hususlar yerine getirilmediği için ödeme emri tebligatı usulüne uygun değildir. 7201 Sayılı Kanunun 32. maddesi gereğince tebligatın usulsüz olması halinde muhatabı tebliğe muttali olmuş ise muteber sayılır. Muhatabın beyan ettiği tarih tebliğ tarihi olarak kabul edilir. Bu nedenle şikayet dilekçesinde yazılı 6.2.1995 tarihinde ödeme emrinin tebliğ edilmiş sayılmasına karar verilmesi gerekir. Nitekim dilekçe ekindeki pasaport örneği bu iddiayı doğrulamaktadır. Yurt dışında bulunduğu anlaşılan kişi adına çıkarılan davetiyenin muhtar tarafından eşine verilmesi suretiyle yapılan tebligatın geçerli kabulüne de olanak yoktur. Açıklanan şekilde tebliğ tarihinin düzeltilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile istemin reddi usulsüzdür.
SONUÇ : Şikayetçi vekilinin temyiz itirazının kabulü ile merci kararının yukarıda yazılı nedenle İİK.366. ve HUMK.428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 21.6.1995 gününde oybirliğiyle karar verildi.
