 |
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1992/6828
K: 1992/1070
T: 30.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki Alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye 10.6.1991 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği düşünüldü:
KARAR : B.K. nun 84/1. maddesi hükmüne göre, faiz veya masrafları ödemede geciken borçlu, yaptığı kısmi ödemeyi esas borcu mahsup edemez. Diğer bir anlatımla yapılan kısmi ödemeler öncelikle faiz ve masraflara mahsup edilmek gerekir. Bu hüküm alacaklıyı korumak amacıyla sevk edilmiş olup, icra takibinde yapılan kısmi ödemelerde de uygulanmak gerekir.
Merciin, anılan madde ile 113. madde arasında ilişki kurarak, icra takibinde esas borcun ödenmemesi halinde, bunun fer'i olan faizin sakıt olması söz konusu olmayacağından, 84/1. maddenin uygulanamayacağı yolundaki görüşü isabetsizdir.
Böyle bir yorum tarzı alacaklının faiz kaybına neden olacağından, maddenin amacına aykırıdır. Zira, faiz, esas alacağa bağlı fer'i bir hak teşkil eder. Herhangi bir nedenle esas alacak sona erdiğinde, faiz kesilir. 3095 sayılı kanunun 3. maddesi gereğince kanuni faiz ve temerrüt faizi hesaplanırken mürekkep faiz yürütülemez.
Bu nedenlerle, şikayetin kabulü gerekirken reddi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: : Alacaklı Vekilinin temyiz itirazının kabulü ile merci kararının yukarda açıklanan nedenle BOZULMASINA, 30.11.1992 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|
