 |
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E. 1991/9923
K. 1991/12548
T. 29.11.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET : Borçlar Kanununun 104, 3095 sayılı Kanunun 3. Maddesine göre faize faiz istenemez.
(818 s. BK. m. 104)
(3095 s. Faiz K. m. 3)
Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki şikayetçi vekili tarafından istenmesi üzerine, bu işle ilgili dosya mahallinden Daireye 28.8.1991 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
İlama aykırı olarak faize faiz istendiği şikayet konusu yapılmıştır. İlama aykırılık iddiası her zaman ileri sürülebilir.
Takip talepnamesinde asıl alacağa, işlemiş faiz, harç, masraf ve vekalet ücreti eklendikten sonra toplam alacak üzerinden ve takip tarihinden itibaren yeniden faiz istenmiştir. Toplam alacak içerisinde işlemiş faiz de bulunduğuna göre faize faiz istendiği açıkça bellidir.
Borçlu vekilinin duruşmadaki beyanı kabul niteliğindedir. İcra müdürlüğünün faize faiz istenmediğine ilişkin görüşü şikayetin haklılığını etkilemeyeceği gibi hakimliği de bağlamaz.
BK.nun 104, 3095 sayılı Kanunun 3. maddesine göre faize faiz istenemez. Şikayetin kabulü gerekirken, reddedilmesi ve onun tabii sonucu olarak müştekinin masraf ve ücreti vekaletle sorumlu tutulması isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlu müşteki vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmekle merci kararının yukarda yazılı nedenlerle İİK.nun 366. ve HUMK.nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 29.11.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.