 |
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1988/7806
K: 1989/3482
T: 13.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : (..) Merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Kira parası alacağından dolayı sadece (A.) Video Filimcilik Sanayi ve Tic. Limited Şirketi aleyhine takip açılmıştır. Şirket temsilcilerinden ve aynı zamanda şirket ortağı olduğu anlaşılan, 1.10.1986 tarihli kira sözleşmesinin 7 inci maddesine göre, şirketin kira borcuna müteselsil kefil olduğu iddia olunan borçlu (M.V.)'nın ismine 30.3.1987 tarihli takip talepnamesinde yer verilmemiştir. Diğer bir anlatımla adı geçen kişinin borçtan kişisel sorumluluğu nedeni ile aleyhine usulüne uygun biçimde açılmış bir icra takibi mevcut değildir.
Alacaklı, takibini limited şirket aleyhinde yürütürken bu borçlunun haczi kabil malını bulamayınca, "borçlu şirketin aczi tahakkuk etmekle şeriklerine ödeme emri çıkarılıp tebliğini" istemiştir. Bu talep müdürlükçe yerinde görülüp 2.10.1987 tarihli olan bu istek doğrultusundaki karar uyarınca çıkarılan 49 örnek ödeme emri borçluya 20.1.1987'de tebliğ edilip süresinde 22.1.1987'de itiraz olunmuştur.
Olayda, TTK.'nun 179 uncu maddesi uygulanamaz. Borçlu şirketin nev'i bakımından limited şirket ortağının, şirket borcundan dolayı sorumluluğun kaynağı taahhüt ettiği sermaye ile sınırlıdır. TTK.'nun 503 ve şirket ortaklarının sorumluluğunu belirleyen 532 nci maddesi hükümlerine göre ortaklar sermaye borcunu yerine getirdikleri oranda sorumluluktan kurtulurlar. Şu kadar ki, ortakların koydukları sermaye kısmen veya tamamen geri verilmiş ya da haksız yere kar yahut faiz ödenmiş ise, aldıkları para nisbetinde sorumludurlar. Ortaklığın infisahı halinde dahi tasfiye memurları ortakların ödemeleri gereken borcu bu hüküm ve esaslar dairesinde tesbit ederler.
Olayda, limited şirketin borcundan dolayı ortağa yönelme bahse konu olduğuna nazaran, merciin ilgili yasa hükümlerini gözönünde tutarak sonuca ulaşması gerekir iken, yazılı şekilde karar tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Borçlu vekilinin temyiz itirazları yukarıda belirtilen nedenlerle yerinde görülmekle, merci kararının İİK.'nun 366 ve HUMK.'nun 428 inci maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 13.3.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.