 |
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 2003/4205
K: 2003/9322
T: 14.10.2003
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
Taraflar arasında görülen davada Ankara Asliye 7.Ticaret Mahkemesi'nce bozmaya uyularak verilen 19.12.2002 tarih ve 20011442 - 2002/702 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi duruşmalı olarak taraf vekilleri tarafından istenmiş olmakla, duruşma için belirlenen 14.1 0.2003 günde davalı avukatı M.Ali A... gelip, davacı avukatı tebligata rağmen gelmediğinden, temyiz dilekçesinin de süresinde verildiği anlaşıldıktan ve duruşmada hazır bulunan taraf avukatı dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakılmıştı. Dava
,dosyası için Tetkik Hakimi Ali Orhan tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete verdiği kontrollük hizmeti nedeniyle oluşan alacağın tahsili amacıyla açılap. ilk davada 12.682.000.000.- TL alacağın belirlendiğini ve hüküm altına alınan 1.000.000.000.- TL dışındaki bakiye alacağı bulunduğunu, birleştirilen davada ise kısmi davanın açıldığı 05.09.1995 tarihinden sonra verilen hizmetler için de 75.000.000.000.-TL daha alacağın doğduğunu ileri sürerek, her iki kalem alacağın ödeme gününden itibaren reeskont oranları üzerinden faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, sözleşmenin 11. 08.1993 tarihinde feshedildiğini, alacağın 5 yıllık zamanaşımına tabi olup, sürenin dolduğunu, davacının kontrollük hizmeti vermediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının 05.09.1995 tarihine kadar oluşan kontrollük hizmeti alacağım isteyebileceği gerekçesiyle asıl davanın kabulüne, birleşen davanın reddine karar verilmiş, Dairemizce, davaImın temyiz itirazları reddedilerek karar davacı yararına bozulmuştur. Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda, alınan bilirkişi raporuna itibar edilerek, davacının 26.02.1997 tarihine kadar yaptığı hizmetler nedeniyle23.505.529.000.-TL ücret alacağı bulunduğu gerekçesiyle, asıl davada verilen karar kesinleştiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, birleşen davanın kısmen kabulüne, 23.505.529.000.-TL.nın dava tarihinden itibaren reeskont oranı üzerinden faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, tarafların vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen davalı vekilinin tüm. davacının ise aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Ancak, Dairemizin 28.11.2000 tarihli 200017067 - 9417 sayılı bozma ilamı ile davacının fiilen verdiği hizmetin gözetilmesine işaret edilmiş, 26.02.1997 tarihine kadar fiili hizmetin kanıtlandığı kesinleşen ilk dava ile de sabit olduğu, bu tarihten sonra da hizmet verildi ise ayrıca birleşen davanın da bu açıdan değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Daha açık bir anlatımla, bozma kararı salt 27.12.1997 tarihine kadar bir sınırlamaya yönelik olmayıp, genelolarak verilen hizmetlerin de değerlendirilmesine ilişkindir. O halde mahkemece, bozma kararı doğrultusunda davacının sözleşme çerçevesinde verdiği ve davalının karşı çıkmadığı hizmet bedelleri için de alacağına hükmedilmesi gerekir iken, bozma kapsamı hatalı değerlendirilerek yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm, davacı veblinin ise diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle, kararın davacı yararına BOZULMASINA, davacı vekifı duruşmaya gelmediğinden duruşma vekillik ücretinin takdirine yer olmadığına, aşağıda yazılı bakiye 951. 798.566.-lira temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davacıya iadesine, 14.1 0.2003 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
