İçtihat Özeti: Dava konusu alacağın iflas masasına kaydedilmiş olmasına rağmen, müflis tarafından henüz alacaklar hakkında beyanda bulunulmamış olması nedeniyle borç ödemeden aciz vesikasının verilmediğinin mahkemeye bildirilmesi halinde, bu iddiaların açıklığa kavuşturulması ile sonucuna göre karar verilmesi gerekir.

Taraflar arasında görülen davada Ankara Asliye 2.Ticaret Mahkemesi'nce verilen 05.12.2001 tarih ve 1998/342-2001/850 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, bazı noksanlıkların ikmali için dosya mahalline gönderilmişti. Bu noksanlıkların giderilerek dosyanın gönderildiği anlaşılmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi Deniz Biltekin tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:

Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında ABD.nin Pennsylvania limanından 12-23 Mayıs 1997 kançello ile yük altına girmek kaydıyla Metalurjik kok yükünün Antalya limanına taşınması için 07.05.1997 tarihli sözleşme ak-dedildiğini, geminin 12 günlük gecikme ile boşaltma limanına geldiğini ileri sürerek, 12 günlük gecikme cezası ve dispeç alacağı doğduğunu, bu nedenle davalıya ait 3.762.000.000.-TL.lık kesin teminat mektubunun nakte çevrildiğini ileri sürerek, bakiye 752.400.000.-TL ve dava tarihine kadar işleyen 351.120.000.-TL faizi ile 13.740,28 USD.nin fiili ödeme tarihinde cari olacak kur üzerinden TL olarak faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Bu dosya ile birleşen Ankara Asliye 7.Ticaret Mahkemesinin 1998/811-1999/66 sayılı karar sayılı dosyası ile davacı vekili, dava konusu taşıma sözleşmesi nedeniyle navlun bedeli olarak davalıya 298.660,82 USD karşılığı 42.663.698.137.-TL ödendiği halde, taşıyıcı firma tarafından navlun bedeli ödenmediğinden bahisle 3084 M/Ton mal üzerine rehin konulduğunu, icra takibi sonucu malın satışa çıkarıldığını, satış aşamasında satışa iştirak edilerek aynı malların bir kez daha satın alındığını ve bu nedenle masraflar yaptıklarını ileri sürerek, 2.953.996.000.-TL masraf bedeli ve 501.661,27 USD.nin faizi ile davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, asıl ve birleşen davanın reddini talep etmiştir.

Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamından asıl ve birleşen davalardaki müddeabih miktarının davalı şirketin iflas etmesi nedeniyle müflisin iflas masasına yazdırılmış olduğu, davacının alacağı iflas masasına kayıtlı alacak niteliğinde görülmekle her iki davanın reddine karar verilmiştir.

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava, taşıma sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir. Davalı şirket hakkında davadan sonra Beyoğlu 2. Asliye Ticaret Mahkemesi'nin 1998/405-1999/446 sayılı kararı ile iflas kararı, yine aynı mahkemenin 2000/345-266 sayılı kararı ile de işbu davanın karar tarihinden önce iflasın kapatılmasına karar verilmiştir. Davası (alacağı) ikinci alacaklılar toplantısı tarafından kabul edilen alacaklı (davacı), iflastaki paylaştırmada nazara alınır ve alacağın ödenmeyen bölümü için kendisine aciz vesikası verilir. (İİK.251.m) Bu aciz belgesine müflisin (ikinci alacaklılar toplantısı tarafından kabul edilmiş olan) alacağı kabul etmediği de yazılır. (İİK.251/1 c.2.) Bu halde borç ödemeden aciz belgesi 68. maddenin birinci fıkrasındaki senet niteliğinde olmayacağından, borçlu alacaklının yapacağı yeni bir takipte veya açacağı yeni davada, borçlu olmadığını ileri sürebilir ve böylece alacaklının alacağını tartışma konusu yapabilir. Dava konusu olayda, davacı vekilinin 16.3.2001 havale tarihli ve 11.06.2001 tarihli dilekçelerinde, dava konusu alacağın iflas masasına kaydedilmiş olmasına rağmen, müflis tarafından henüz alacaklar hakkında beyanda bulunulmamış olması nedeniyle borç ödemeden aciz vesikasının verilmediğinin mahkemeye bildirildiği anlaşılmaktadır. Bu itibarla mahkemece, davacı vekile nin bu iddialarının açıklığı kavuşturulması ile sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarmm kabulü ile kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 12.01.2004 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972